Na acht jaar vol religieuze banbliksems, dronken scheldtirades en echtelijke problemen vond Mel Gibson (54) het hoog tijd om nog eens als acteur het nieuws te halen met zijn nieuwe thriller Edge of Darkness. ‘Mad Mel’ is zijn bijnaam echter nog altijd meer dan waard. Een interview over de gelijkenissen tussen een acteur en een ei, de ochtendurine van Gandhi en zijn opvoedmethodes. ‘Ik ben de slechtste vader ter wereld. Zo goed?’

Stellen dat het sinds zijn laatste filmoptreden in M. Night Shyamalans thriller Signs (2002) nogal gestormd heeft ten huize Gibson, is een eufemisme dat kan tellen. Vooreerst regisseerde de Australische A-lister met The Passion of The Christ (2004) en Apocalypto (2006) twee even controversiële als bloederige blockbusters. Bovendien werd hij in juli 2006 door enkele agenten stomdronken van achter het stuur geplukt. En om het nog even erger te maken stak Gibson tegen de Joodse agent van dienst een antisemitische tirade af die via internet algauw de wereld rondging.

Nadat hij zich publiek voor het incident excuseerde en een ontwenningskuur volgde, kwam de aartsconservatieve katholiek vorig jaar opnieuw in een mediahetze terecht. Na bijna dertig jaar huwelijk ruilde Gibson zijn vrouw Robyn – de moeder van zijn zeven kinderen – in voor de bijna veertien jaar jongere Russin Oksana Grigorieva, een tweederangs chanteuse bij wie hij inmiddels zijn achtste kind verwekte. Pikant detail: officieel zijn Gibson en Robyn nog steeds getrouwd, al vroeg ze in april 2009 wel de echtscheiding aan.

Geen wonder dus dat de actieheld uit de Mad Max– en Lethal Weapon-fran-chises een tijdje uit de spotlights wegbleef. Met de politieke thriller Edge of Darkness van Goldeneye– en Casino Royale-regisseur Martin Campbell komt daar nu echter verandering in. Gebaseerd op de gelijknamige BBC-serie uit 1985 toont de film hoe speurder Thomas Craven – een typische rol voor een zichtbaar verouderde Gibson – zijn dochter afgeknald ziet worden, vervolgens zelf op onderzoek trekt en uitkomt bij een schimmige multina-tional die nucleaire wapens fabriceert.

De man die voor zijn actie-epos Brave-heart 1997 nog de Oscars voor beste film en beste regisseur binnenrijfde, lijkt zich intussen maar weinig aan te trekken van wat er over hem geschreven wordt. De vaste klant van de roddelrubrieken is wat verkouden, maar antwoordt steeds gedecideerd en nogal excentriek. ‘Hoe het met me gaat? Prima! Het is zoals ze zeggen: ‘What doesn’t kill you, only makes you stronger.’‘

Toen je ‘Signs’ maakte, moest alle controverse nog losbarsten. Waarom heb je nadien besloten om te stoppen met acteren?

Mel Gibson: Omdat het routine geworden was en ik meer zin had om te produceren en te regisseren. Ik wist niet of het tijdelijk of definitief zou zijn, aangezien ik vroeger ook al eens rustpauzes van een jaar had ingelast. Vandaar dat ik mijn afscheid nooit officieel heb aangekondigd. Niet om dan een paar jaar later te moeten zeggen: ‘Sorry, jongens. Ik heb me bedacht.’ Ik ben Barbra Streisand niet. Die is ondertussen al tien jaar aan haar ultieme en definitieve afscheidstoer bezig.

Waarom keer je nu terug met ‘Edge of Darkness’?

Gibson: Het kriebelde weer. Tijdens mijn afwezigheid heb ik wel eens gedacht: waarom leid ik niet gewoon een rustig leventje op Fiji? (Gibson bezit er een privé-eiland bezit; nvdr.) Acteren is nu eenmaal altijd mijn grote passie geweest. Bovendien was ik een fan van de BBC-serie indertijd. Bill Monahan ( de scenarist van ‘Kingdom of Heaven’, ‘The Departed’ en ‘Body of Lies’; nvdr.) heeft de serie echt in een actueel jasje gestoken. Toen ik het script las, wist ik dat we een spannende en dramatische film konden maken die ook iets zegt over het huidige politieke klimaat. Het gaat over nucleaire wapens, de intriges van de overheid en bedrijven die over lijken gaan om winst te maken. Met de huidige politieke, economische en ecologische crisis leek zo’n film me heel erg relevant.

Was je het acteren niet verleerd?

Gibson: Ik moest mijn roestige bouten smeren, zeker voor de actiescènes. Maar al bij al ging het verbazend vlot. Acteren is als zwemmen: je verleert het niet en techniek is belangrijker dan kracht.

Ben je veranderd als acteur?

Gibson: (Droog) Ik heb meer rimpels en minder haar.

Had je op de set niet de neiging om mee te regisseren?

Gibson: Ik had mijn inbreng, maar Martin was wel onze kapitein aan boord. Films maken doe je samen. De acteurs, de cameraman en de producent dragen allemaal hun steentje bij, maar de regisseur hakt de knopen door. Vergelijk het met koken. De regisseur is de chef en een acteur is een ei, een van zijn ingrediënten. Briljant gevonden, niet? Oink, oink, oink. (Grinnikt)

Geweldig. Net als in ‘Mad Max’, ‘Ransom’, ‘The Patriot’ en zoveel andere films speel je een vader die een geliefde verliest en op wraak zint. Blijkbaar draag je veel woede in je.

Gibson: Hell, yes! Maar wie niet? Moeder Teresa misschien. Als ik zelf een kind zou verliezen – toch de ultieme angst van elke ouder – zou ik mezelf wellicht net zo gedragen als Craven, wat niet betekent dat wraak de juiste oplossing is.

Craven overleeft op routine. Heb je zelf bepaalde rituelen om je door de moeilijke momenten heen te helpen?

Gibson: Naar verluidt dronk Gandhi elke morgen zijn eigen pis. Fluit uit de broek en zuipen maar. Gekke kerel, die Momar. Of was het Mahatma? Ik daarentegen houd het bij cappuccino.

Craven leeft voor zijn dochter, maar voelt zich mislukt als vader. Wat voor een vader ben jij?

Gibson: (Gespeeld kwaad)A bááááád one. Ik stuur mijn kinderen zonder eten naar bed. Neen, maar een goede vader zijn is moeilijk. Het voordeel van veel kinderen hebben, is echter dat je kunt oefenen met de eerste. Tegen de vierde heb je de stiel eindelijk een beetje onder de knie. Het is ook anders met dochters dan met zonen. Meisjes zijn gemakkelijker als ze jonger en moeilijker als ze ouder zijn. Jongens zijn precies omgekeerd.

Had je zelf een goede relatie met je vader?

Gibson: Toch wel. Hij was slim en heeft me enorm veel geleerd, praktische dingen vooral. Hij was ook streng en gedisciplineerd. Maar in de goede zin. Je kon hem drie keer negeren voor hij zich kwaad maakte, maar dan wist je ook dat je het verdiend had. Ik herken veel van hem in mezelf, ook zijn slechte kantjes. Maar kunnen we het over wat anders hebben? Schrijf maar gewoon dat ik de slechtste vader ter wereld ben. Zo goed?

In een recent interview zei je dat je excessieve karakter je grootste minpunt is. Wat bedoel je daarmee?

Gibson: Ik heb mezelf net een beroerde vader genoemd, dat is behoorlijk excessief. Verder weet ik niet meer wat ik daarmee bedoelde. Tenzij het ging over mijn sigarettenconsumptie. Ik was een verstokte roker vroeger. Maar ik heb goed nieuws: morgen ben ik precies vier weken gestopt. Yep, ik tel nog steeds de dagen. (Grijnst)

Dat je vroeger ook problemen had met alcohol is bekend. Heb je nu geen verslavingen meer?

Gibson: Cappuccino is momenteel mijn enige verslaving. En tv-jingles. Ik kan het niet helpen. Telkens als ik alleen ben, begin ik tv-jingles te zingen. En neen, ik ga hier nu niet doen alsof ik alleen ben. Zo’n goede acteur ben ik nu ook weer niet. (Lacht)

Je hebt veel meegemaakt de voorbije jaren. Ben je nu gelukkiger dan vroeger?

Gibson: Zeker. Nu ben ik supergelukkig. Gisteren was ik daarentegen heel slechtgezind. ( Schatert en begint lelijk te hoesten) Sorry als je straks mijn verkoudheid overneemt. Het is mijn subtiele manier om wraak te nemen op de journalisten.

Wat betekent geluk voor jou?

Gibson: In het Frans betekent ‘a-pe-nis’ (spreekt het woord ‘happiness’ uit met een ‘Allo ‘Allo’-accent) in elk geval iets helemaal anders dan ‘geluk’. Sorry. Slechte grap. It just came at the sperm of the moment.(Doet alsof hij masturbeert) In the wrist of the action. Oeps. Weer fout.

Euhm… Juist. Denk je wel eens aan hertrouwen?

Gibson: Zeker. En ik denk ook wel eens aan wakker worden in een bad van koud zweet. (Grijnst)

Terug naar de film dan maar. Die wijst onder meer op de gevaren van nucleaire energie. Begin jaren 90 weigerde je al een Frans erelint uit protest tegen hun nucleaire proeven in de Stille Zuidzee. Een belangrijk thema?

Gibson: Klopt. Mensen zitten tegenwoordig maar te zeuren over dat gat in de ozonlaag en o wee als een meisje te veel haarlak gebruikt. Nucleaire wapens testen en nucleair afval dumpen blijkt echter geen enkel probleem.

Ik wist niet dat je een groene jongen was.

Gibson: Ik ben geen ecokrijger. Ik vind gewoon dat je zorg moet dragen voor Moeder Natuur. Sinds ik gestopt ben met roken, ben ik trouwens nog groener geworden. Vroeger kleurde mijn slijm bruin. Nu groen. (Lacht)

Je hebt ook geïnvesteerd in natuurparken in Mexico waar je ‘Apocalypto’ hebt gedraaid, niet?

Gibson: (Knikt) En ik heb een paar jaar geleden geld gestopt in een bedrijf in Kuala Lumpur dat een nieuwe methode heeft ontwikkeld om rubber te recycleren. Volgens de VN zijn banden de grootste bedreiging voor het milieu. Je raakt er niet meer van af. Men probeert ze wel in cement te draaien of op te fikken, maar het enige wat die fuckers doen, is zich ophopen en ziektes verspreiden. Je hebt ook zeven olievaten nodig om één enkele band te fabriceren. Waanzin gewoon. Dat Bono daar eens over zingt.

Binnen enkele maanden ben je te zien naast Jodie Foster in haar nieuwe zwarte komedie ‘The Beaver’. En je volgende project als regisseur wordt een Vikingfilm met Leonardo DiCaprio. Kun je daar al iets over vertellen?

Gibson: Bill Monahan zal het script schrijven en loopt nu al verkleed als een Visigoot op een of andere fjord rond. Het moet de ultieme Vikingfilm worden: niet zo’n fake Hollywood-gedoe, maar een spirituele actiefilm in het Oudnoors die je doet beven van angst. Je moet voelen hoe het moet zijn geweest om die woestelingen plots voor je deur te hebben. Ik mik als vanouds op de drie ‘E’s: ‘To Entertain. To Educate. To Elevate.’ De prent is trouwens een jongensdroom van mij. Toen ik zestien was, moest ik een scriptie maken over de roots van de Engelse taal. Toen ik daarvoor een boek las over het Oudnoors en de Vikingen dacht ik: ‘Hierover moet eens een goede authentieke film worden gemaakt.’ En dat idee is al die jaren door mijn hoofd blijven spoken.

Dat belooft. Slotvraag: Wat is je levensmotto?

Gibson: (Cynisch)Don’t get caught. Leef elke dag alsof het je laatste is. Shit a lot and cry. Denk daar maar eens over na. (Lacht).

edge of darkness

Vanaf 17/2 in de bioscoop.

Voor bespreking zie pagina 31.

Door Dave Mestdach

‘Naar verluidt dronk Gandhi elke morgen zijn eigen pis. Fluit uit de broek en zuipen maar. Gekke kerel, die Momar. Of was het Mahatma?’

‘Je hebt zeven olievaten nodig om één enkele band te fabriceren. Waanzin gewoon. Dat Bono daar eens over zingt.’