‘VREEMD: OP EEN BEPAALD MOMENT STOND IK AAN DE KANT VAN DE CRITICASTERS’

Ozark Henry polariseert: je bent voor of tegen. En dat zal met zijn nieuwe album Stay Gold niet veranderen. ‘Ik besef dat mijn stem voor sommigen pure horror is, maar ik concentreer me liever op de mensen die ik gelukkig maak.’

STAY GOLD

Uit op 19/4 bij EMI. Ozark Henry staat op 17/4 in de Vooruit en op 23/4 in de AB.

Maandagochtend, op een erg on-rock-‘n-roll uur, zwaait Piet Goddaer – Ozark Henry bewaart hij voor ’s avonds – de deur van zijn woonst open. Sinds goed anderhalf jaar is dat geen deur meer in Kortrijk, maar eentje in Oostduinkerke. Voorbij het bescheiden portaal wacht een oase van hagelwitte muren en zonlicht. Met daartussen geprangd: een eigen homestudio en een smal buitenzwembad waarin Goddaer graag zijn baantjes mag trekken. ‘Exact 25 meter’, glimt hij van trots als hij ons uitlegt dat het geen vijver is. Achthonderd meter verderop lonkt nochtans de branding van de Noordzee, maar die bezigt hij liever tijdens zijn ochtendlijke joggingritueel. Met de voeten in het zand, de kop in de wind en het ritmische slagwerk van de golven als compagnon. Tot Nieuwpoort en terug. Mens sana in corpore sano, we verdenken hem ervan dat het ergens op zijn been getatoeëerd staat.

De fysieke intermezzo’s had Goddaer geregeld nodig tijdens het schrijfproces van Stay Gold, het zevende studioalbum van Ozark Henry. Nadat hij voor zijn vorige plaat, Hvelreki, van drie jaar geleden, producer Martin Glover (onder meer U2, Depeche Mode en The Verve) had ingeschakeld, koos hij ervoor om voor Stay Gold de productie in eigen handen te nemen. Net zoals hij dat voordien altijd al gedaan had. ‘Bij Hvelreki wilde ik absoluut eens een invloed van buitenaf’, zegt Goddaer. ‘De afspraak was ook dat Martin de uiteindelijke beslissingen mocht nemen en ik hem all the way zou volgen. Dat was interessant. Ik schrijf altijd heel veel materiaal, en hij koos daar stukken uit die ik nooit zelf op de plaat zou zetten. Maar het resultaat is dat die plaat ver van mij staat. Neem de single This One’s for You: daar heb ik niets mee. Het is een eerlijk nummer, maar te eenzijdig vrolijk en productioneel in een vorm gegoten die mij niet past. Hvelreki is een goeie plaat, het enige wat er niet aan klopt, is dat mijn naam erop staat.’

Hvelreki werd hier en daar serieus afgekraakt: is het moeilijker om die kritiek te verdragen, wetende dat je er zelf niet helemaal achter staat?

PIET GODDAER: Véél moeilijker. Het was vreemd om vast te stellen dat ik op een gegeven moment aan de kant van de criticasters stond. Maar goed, dat was het risico dat ik genomen heb. Je hebt als artiest het recht om ernaast te zitten, vind ik.

Je bent al je hele carrière een polariserend figuur, love him or hate him. Heb je je daar ondertussen bij neergelegd?

GODDAER: Ik kan er geen rekening mee houden. Met deze plaat zal ik het nog meer op de spits drijven, dat weet ik nu al, maar ik wil mijn eigenheid niet inperken.

Veel van die aversie heeft te maken met je atypische stem. Heb je ooit overwogen vocoders te gebruiken?

GODDAER: Neen. Zoals de titel van mijn album zegt: Stay Gold. Wat zoveel betekent als: blijf jezelf. Ik besef dat mijn stem voor sommige mensen pure horror is, maar ik heb ondertussen al meer dan 400.000 cd’s verkocht in België. Dan mag ik toch stellen dat er heel wat Belgen zijn die van mijn stem houden. Ik maak ook mensen gelukkig door te zingen. Dus moet ik mij dan slecht voelen?

Op Stay Gold is je stem wel minder prominent aanwezig, omdat je met zangeres Amaryllis Uitterlinden werkt.

GODDAER: Vind je? Door de dialoog met de vrouwelijke stem wordt het karakteristieke van mijn stem net in de verf gezet.

Akkoord, maar de songs worden trager opgebouwd, waardoor de stem minder in your face is.

GODDAER: Minder irritant, bedoel je? (grijnst) Het klopt wel dat ik op dit album meer plaatsmaak voor de sfeer in de songs. Mijn stem moet niet concurreren met het geluid van de snaren of de gitaar – waar ze van nature bij aanleunt – zoals bij veel vroeger werk.

Vanaf nu is Uitterlinden je vaste zangeres bij Ozark Henry. Vanwaar die keuze?

GODDAER: Ik heb de voorbije twee jaar aan de soundtrack voor Le Monde nous appartient(een langspeelfilm van Stephan Streker, nvdr.) gewerkt, waarin de muziek vooral diende als vertelstem of dialoog. Misschien leerde ik daar wel dat je door een bijkomende stem een extra laagje en meer spanning in de teksten krijgt. Het eerste nummer dat ik met die interpretatie schreef, is Incurable Romantics en daaruit vloeide al de rest voort. Ik ken Amaryllis al langer, ik wist dat haar stem bij mijn muziek past. Ook bij mijn vroegere werk.

Je had ook, zoals Hooverphonic, een wedstrijd kunnen uitschrijven om een nieuwe zangeres te vinden.

GODDAER: Commercieel zal dat wel een slimme zet geweest zijn, maar ik geloof daar niet in. Ik ben bezig met muziek maken, niet met marketing. Complementariteit van de stemmen is erg belangrijk.

De single I’m Your Sacrifice werd goed onthaald, maar om eerlijk te zijn: hij contrasteert fel met de donkerte op de rest van de plaat. Was het moeilijk om er een plek voor te vinden op Stay Gold?

GODDAER: Ik schrijf songs en pas achteraf wordt er gediscussieerd over wat er op de radio kan. Dat I’m Your Sacrifice in het begin van de plaat staat, heeft een bedoeling: je toont eerst het licht, alsof je verblind wordt door een felle zon, om vervolgens weer te kunnen zien en met je hoofd tegen een muur te knallen.

Je wilde het album voor de zomer uitbrengen omdat je absoluut de festivals wilt doen. Nochtans, echte festivalmuziek is het niet.

GODDAER: Klopt, maar op een festival speel je meestal een best of, waarin je hier en daar plaats geeft aan je nieuwe werk. Amaryllis en ik hebben eind 2012 het voorprogramma gedaan van Wilco tijdens hun tournee door Duitsland, daar hebben we al een paar nieuwe nummers kunnen uittesten en merkten we dat het aankwam. Ook de kerels van Wilco hebben hun appreciatie voor mijn muziek uitgesproken, wat toch een mooie bevestiging was. Het schouderklopje dat je soms nodig hebt.

De teksten op Stay Gold gaan vaak over afscheid nemen, verlies en eenzaamheid. ‘No one needs you more than I do now’, zing je bijvoorbeeld in If You Leave. En ‘Friends are running low’ in Outpatient.

GODDAER: Mijn teksten zijn niet per definitie autobiografisch, wel uit mijn persoonlijke omgeving geplukt. Het is ook pas door zelf kinderen te krijgen dat je beseft hoe kwetsbaar het leven is. Het leven bestaat niet zonder de dood en toch leef je alsof het niet bestaat. Ik leef graag intens en bewust. Dat zit er van jongs af in, omdat ik al vroeg met eindigheid geconfronteerd werd. Mijn moeder is gestorven toen ik vijftien was, nadat ze vier jaar gestreden had tegen een ziekte. Een goede vriend van me is niet ouder geworden dan achttien. Nog iedere verjaardag maak ik me de bedenking: ik ben nu zoveel jaar ouder dan hij… Ik vind dat niet negatief. Integendeel, ik ben juist zeer dankbaar dat ik het allemaal wél nog kan beleven. Ik kan na een lekker en gezellig diner bijvoorbeeld zeggen: ja mannen, we zijn toch weer bij de gelukkigen, hé.

Je bent de ridder die ten strijde trekt tegen de verzuring in onze maatschappij?

GODDAER: Ik begrijp die verzuring eerlijk gezegd niet. We leven al jaren boven onze stand. In plaats van heel luxueus moeten we nu gewoon luxueus leven, en zijn we ineens allemaal doodongelukkig. Of mensen die zich bestolen voelen wanneer hun aandelen kelderen: ja, jongens, als je op de beurs speelt, weet je toch dat het een soort casino is, zonder garantie op succes?! Hoe kun je dan spreken van het vertrouwen dat beschaamd werd? Ik knap af op klagers. Plots heb ik daar dan minder contact mee, merk ik. (lacht)

Dus weiger jij ook te klagen over de toestand in de muziekindustrie?

GODDAER: Als de hele maatschappij incasseert, kunnen wij toch niet verwachten dat wij daarvan gespaard zullen blijven? Ik merk het verschil vooral bij mijn optredens in het buitenland: daar kun je jezelf minder permitteren – minder muzikanten meenemen – omdat je het simpelweg niet kunt betalen. Het is heel voelbaar, maar dat maakt wel dat je het om de juiste redenen blijft doen.

DOOR MATTHIAS STOCKMANS

OZARK HENRY ‘EEN WEDSTRIJD HOUDEN OM EEN ZANGERES TE VINDEN ZAL COMMERCIEEL WEL SLIM ZIJN, MAAR IK BEN BEZIG MET MUZIEK, NIET MET MARKETING.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content