Met de bekendmaking van het VRT-besparingsplan is het pokerspel tussen de directie van de openbare omroep en de Vlaamse regering ingezet. Nog voor het eindresultaat bekend is, lijkt er al met zekerheid één verliezer mee aan tafel te zitten: de externe productiehuizen.

De VRT zet immers de schaar niet alleen in het eigen personeelsbestand, sportrechten, entertainmentprogramma’s en fictiereeksen. Ook de externe tv-leveranciers moeten hun duit in het zakje doen. Het budget dat de openbare omroep besteedt aan tv-makers als Woestijnvis en Studio 100, maar ook aan bescheidener spelersals Sputnik TV ( Los Zand) en 3Keys ( Comedy Casino) moet met een kwart naar beneden. En dat terwijl de sector naar eigen zeggen dat budget de voorbije twee jaar al met een kwart zag dalen.

De beslissing bij de VRT is voor de productiehuizen geen donderslag bij heldere hemel, maar de zoveelste in een reeks. Overal is het crisis. Bij de Vlaamse Mediamaatschappij, traditioneel de grootste werkgever voor externe producenten, draaien ze elke eurocent verschillende keren extra om en worden tv-plannen soms op het laatste nippertje afgeblazen. Bij SBS Belgium stelt de directie zelfs onomwonden dat Vlaamse tv-producties te duur zijn. Bijgevolg zijn productiehuizen, zo wordt gefluisterd, bereid om programma’s louter tegen de prijs van de productiekost af te leveren. Aan investeren in de toekomst komen onze tv-huizen dus niet toe.

De tv-makers barsten vaak van de originele ideeën, maar hebben zelden kaas gegeten van hoe een bedrijf te runnen. Daar beterschap in brengen is in de eerste plaats aan de sector zelf, al blijft de overheid akelig afwezig. In haar eerste jaar lijkt Ingrid Lieten net als haar voorgangers in de val te trappen veeleer minister van de VRT te zijn dan die van alle media. Er is nochtans nood aan een visie voor de hele audiovisuele sector. Peter Van den Begin en Stany Crets riepen bij de lancering van Oud België in Knack Focus de politiek al op tot steun: ‘Het talent is er, investeer dan toch in deze broze industrie!’

Waarom bijvoorbeeld geen gedurfd plan uittekenen om van tv een exportproduct te maken? Voorbeelden dat dit kan, zijn er. Peking Express (Kanakna) werd niet alleen verkocht aan de Franse zender M6, het avonturenprogramma scoorde er ook. Bruno Wyndaele en zijn Filistijnen deden hetzelfde met Eeuwige roem in Zweden en Noorwegen. En Het Huis Anubis van Studio 100 maakt zelfs de oversteek naar de VS. Doorgaans zijn die deals niet alleen een eervolle opsteker, maar leveren ze ook een extra opbrengst.In sommige gevallen is het zelfs een middel om een volgende reeks te financieren. Hier liggen groeikansen én de mogelijkheid voor de media-minister om voor het eerst een echte visie te ontwikkelen die de tv-sector structureel ondersteunt om verder te kijken dan de eigen (te?) kleine markt.

Hans Van Goethem

‘In haar eerste jaar lijkt Ingrid Lieten net als haar voorgangers in de val te trappen veeleer minister van de VRT te zijn dan die van alle media.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content