De Mattéo van Jean-Pierre Gibrat vecht in verschillende conflicten. Eerst zagen we hem ten tijde van WO I, maar vanaf het derde deel van de reeks zijn Mattéo en de verpleegster Amélie aan de kant van de republikeinen actief in de Spaanse Burgeroorlog. Hoewel Gibrat zijn voordeel probeert te doen met de feitelijke geschiedenis, zoals de chaos die er op militair vlak heerste bij de republikeinen, concentreert hij zich zoals steeds op zijn vrouwelijke personages, die een tikkeltje te mooi en te vrijgevochten zijn om in een historische context geloofwaardig over te komen. De raadselachtige Amélie krijgt in dit tweede deel van de Spaanse episode gezelschap van een blonde Poolse atlete die ook met een mitrailleur haar mannetje staat. In Gibrats verbeelding is de oorlog maar een decor voor platonische, geconsumeerde of geïdealiseerde liefdesrelaties. Mattéo wordt daardoor een soort historische soap waarin wat ons betreft het geschiedenisgedeelte wat meer body had mogen krijgen. Nu is de reeks te vaak een vrijblijvend alibi voor vrouwenportretten met of zonder stoere kleren.
Vierde periode (augustus-september 1936) (Mattéo 4) **
Jean-Pierre Gibrat, Daedalus, 62 blz., ?19,95
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
