Heet dat dan vooruitgang? Vroeger kregen vrouwelijke personages in strips en andere lectuur het hard te verduren en moesten ze daarna door een man gered worden. In het MeToo-tijdperk hebben mannelijke schrijvers begrepen dat zulke sadistische fantasieën problematisch zijn, maar de voorgestelde oplossingen zijn nauwelijks eleganter. Zo gebruikt scenarist Zidrou hier Londen ten tijde van de Wereldtentoonstelling van 1851 als een decor voor wreedaardig mannelijk machtsmisbruik. Een Japanse migrante en een Londense van betere komaf worden als zottin opgesloten of als hoer tewerkgesteld. Ze zien er door de tekenhand van José Homs nog steeds uit als natte jongensdromen, maar onder andere dankzij Japanse magie krijgen ze de gelegenheid om wraak te nemen op wie hen kwaad heeft gedaan en stichten ze een geheim genootschap met de naam Shi – Japans voor ‘dood’. Hoe ingenieus Zidrou ook heel diverse elementen in zijn scenario probeert samen te brengen, deze pseudofeministische wraakfantasie, een soort Kill Bill in de negentiende eeuw, is bijzonder slecht afgestemd op zijn (vermoedelijk) goede bedoelingen.
Victoria (Shi 4) **
José Homs & Zidrou, Dargaud, 56 blz., ? 17,95.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
