De premisse van de Franstalige Belgische reeks Unseen (Invisible in het Frans) klinkt in tijden van corona zo gek nog niet, maar is vijf jaar geleden bedacht, zegt regisseur Geoffrey Enthoven.
In een Belgisch dorp wordt de eerste grote 5G-antenne gebouwd. Tegelijkertijd breekt een mysterieuze pandemie uit: verschillende inwoners worden onzichtbaar. Sommigen zijn bang, anderen maken gretig gebruik van hun nieuwe superkracht. Dat scenario klinkt ons tegenwoordig ietwat bekend in de oren.
Hoe komt de regisseur van Vlaamse tragikomedies als Hasta la vista, Halfweg en Broer bij een Franstalige mysteryreeks terecht?
Geoffrey Enthoven: Het idee is van Marie Enthoven, mijn achternicht. Ze heeft al een hoop scenario’s geschreven en een kortfilm gemaakt, dit is haar eerste grote project. Maar eigenlijk heeft Veerle Baetens me op het scenario geattendeerd. Zij zou normaal gezien de hoofdrol spelen, maar moest door een dubbele boeking passen. Ik was meteen verliefd: het scenario heeft een ongebruikelijke premisse, met heel wat mogelijkheden. Bovendien zochten ze nog een extra regisseur. Door omstandigheden, en omdat het technisch niet anders kon, heb ik de reeks uiteindelijk alleen geregisseerd.
Surft Unseen mee op de golf van de nordic noir?
Enthoven: Niet echt. We wilden breken met het sombere beeld van Wallonië als een regio vol bossen, regen en donkere kleuren. Gerd Schelfhout, mijn director of photography, zei dat ik eens naar Sharp Objects moest kijken. Die HBO-reeks heeft ook een somber verhaal, maar het kleurenpalet is levendig. Die toon wilden we overnemen, met dit verschil dat wij vooral in de winter hebben gedraaid. Dat zonnige Hollywoodlicht konden we dus vergeten. (lacht)
De reeks heeft naast een Franse ook een internationale titel.
Enthoven: De Franse titel is Invisible – ‘Onzichtbaar’. Het productieteam vond Unseen – ‘Ongezien’ – nog net iets betekenisvoller. De reeks gaat tenslotte eerder over niet gezien worden door anderen dan over het technisch onzichtbaar zijn.
De onzichtbare personages worden wel getoond, maar zijn volledig naakt.
Enthoven: Het moest realistisch blijven. Anders zouden ze natuurlijk gezien worden als een hoopje zwevende kleren. (lacht)
De reeks werd met naakte acteurs opgenomen bij min zes graden. Dat is toch om problemen vragen?
Enthoven: Het was inderdaad een hele uitdaging. We hebben ter voorbereiding een masterclass van de Wim Hof-methode gevolgd, een wetenschappelijk erkende ademhalingstechniek in ijswater die helpt om stress en hyperventilatie onder controle te krijgen. Op het einde van de dag moesten de acteurs twee minuten rustig ademhalen in een ijsbad. Dat deed wonderen voor hun acteerprestaties.
Unseen
Vanaf 22/9 op Streamz
