Universalis

Eerste zin De man bleef even staan, voordat hij naar binnen ging.

Leonardo da Vinci heeft in 1493 in Milaan best een ingewikkeld leven. Hij probeert tevergeefs het paard voor het standbeeld van de vader van de huidige heerser, Ludovico de Moor, in brons te gieten, wordt belaagd door Franse spionnen die hem zijn wapenontwerpen afhandig willen maken, maakt ruzie met zijn moeder over zijn vegetarisme en probeert zijn seksuele voorkeur niet te openlijk te laten blijken. Als een oud-leerling van Leonardo wordt vermoord, vraagt Ludovico hem de zaak te onderzoeken. Hebben de onwelriekende Fransen er iets mee te maken, de onheil predikende jesuaten of een van Ludovico’s concurrenten voor de macht?

Marco Malvaldi excuseert zich er in zijn nawoord voor dat hij geen historicus is, maar slechts een chemicus en daardoor de historische waarheid wel eens geweld aandoet. Dat mag als je zo’n uitstekende schrijver bent. Malvaldi schrijft zo fris en nieuwsgierig over spionage, hofgekonkel, bankiersfraude en kunstenaarsfrustraties eind vijftiende eeuw dat je vanaf de eerste bladzijde verkocht bent. De alwetende verteller zorgt voor de komische noot. Hij vergelijkt de Franse koning met een verkeerd gemonteerd krukje en levert 21e-eeuwse commentaar op de gewoontes van onze renaissancevoorgangers. Deze sprankelende, geestige thriller – in Italië al een bestseller – heeft niet alleen een ingenieuze plot, maar spijkert in minder dan 300 bladzijden je kennis over het begin van de Italiaanse oorlogen, bankcrisissen en bronzen paarden bij.