Two Door Cinema Club

Als het iets had kunnen worden met Two Door Cinema Club, dan was hun belang jaren geleden al wel tot de volksgeest doorgedrongen. Net zoals men vanaf een bepaalde buitentemperatuur overal binnen mag met chino, linnen hemd en mocassins is de passepartoutpop van deze drie Noord-Ieren zo in elkaar gezet dat ze niemand stoort. Of opvalt. Wat pop, wat funk, wat disco, wat synthpop, veel water. Als voorman Alex Trimble zegt dat hij graag experimenteert, doelt hij op een andere pasteltint. Het zou kunnen dat deze band in zijn teksten hier en daar nog iets nieuwerwets te signaleren heeft, maar als het muzikale omhulsel zo sterk lijkt op The Bravery of Franz Ferdinand, om maar eens twee groepen te noemen wier lied al lang is uitgezongen, zou men zelfs in Koreaanse postrock naar relevantie zoeken.