Wat waren de bestetv-programma’s van 2008?En wat waren de slechtste?Onze professioneletv-kijkers wikken en wegen.

Stefaan Werbrouck

Top 3

1 Operatie Winterberg (Canvas)

Of hoe je wetenschap op televisie kunt brengen op een manier die tegelijk begrijpelijk en meeslepend is. Net zoals het onvolprezen Belga Sport een programma dat ook de sporthaters onder het Canvaspubliek moet hebben bekoord.

2 Plat Préféré (Canvas)

Een eenvoudig concept en een enthousiaste presentator, meer moet dat niet zijn: ik heb hier dan ook elke week met plezier naar gekeken. En dat de zwakste aflevering uit de reeks niet op het scherm is geraakt, helpt natuurlijk ook.

3 Mijn Restaurant (vtm)

Tenminste toch dat deel dat ging over hoe je een restaurant uit de grond kunt stampen. Toen het programma veranderde in een populariteitstest en sms’en belangrijker werd dan koken, begon de charme langzaam te verdampen.

FLOP 3

1 Het Zesde Zintuig (vtm)

Na de startaflevering in het voorjaar had ik al een voorgevoel dat dit programma hier zou terechtkomen: zou ik me nu moeten inschrijven voor het tweede seizoen?

2 Moeders & Dochters (vtm)

Nog een talentenjacht waarbij het woord talent het best met een korreltje zout wordt genomen. Vtm heeft dit jaar een heel aantal formats op het publiek losgelaten waarvan ik de aantrekkingskracht echt niet inzie – Singing Bee bijvoorbeeld, of Alles moet weg – maar geen één leverde zulke bizarre televisie op als Moeders & Dochters.

3 De Naaktkalender (één)

Het was voor het goede doel: dat is zowat het enige positieve dat ik over dit onbenullige en gruwelijk saaie programma kan zeggen.

Buitenlandse programma’s

Top Gear zorgt wekelijks voor vertier en het tweede seizoen van In Europa houdt het niveau van het eerste aan. Wat buitenlandse series betreft, was er ook weer meer dan voldoende te zien dit jaar, zoals Extras 2, Lost 4, Dexter, Ugly Betty… Met een speciale vermelding voor betaalzender Prime, die een ontoegankelijke, maar briljante reeks als Mad Men op het kleine scherm durft te brengen.

Barbara De Coninck

Top 3

1 Plat Préféré (Canvas)

Een reeks die ik enorm wist – euhm – te smaken, zeker ook dankzij Jeroen Meus’ ongedwongen charme. Spijtig dat de kracht van het programma wat verloren ging in de heisa rond één aflevering.

2 Weg Met De Soete (Canvas)

Leuk om te weten dat een reisprogramma geen droge kost vol verplichte musea en monumenten hoeft te zijn. Meestal kreeg ik meteen zin om zelf mijn koffers te pakken en zo hoort het.

3 Tomtesterom (één)

Fijne en bij momenten meeslepende televisie. Bovendien was Tom Waes nooit te beroerd om toe te geven dat hij zelf met een ei in zijn broek zat.

FLOP 3

1 Moeders & Dochters (vtm)

Ga gezellig samen winkelen, volg met z’n tweeën kookles of schrijf je desnoods als duo in voor een televisiequiz. Maar noem je niet de Hiltons of de giechelende hyena’s om je aan de meest hersenloze proeven te onderwerpen.

2 Singing Bee (vtm)

Het occasionele kattengejank tijdens de voorrondes van Idool en konsoorten is bij momenten nog pijnlijk grappig; Singing Bee was gewoon pijnlijk. En de ‘grapjes’ van Walter Grootaers maken het er echt niet beter op.

3 Het Zesde Zintuig (vtm)

Los van het feit of je geloof hecht aan de beweringen van paranormaal begaafden of niet, leek dit programma me vrij nutteloos – en misschien zelfs gevaarlijk.

Buitenlandse programma’s

Met het risico in herhaling te vallen – zie onze rubriek ‘Tv-momenten’ – kan ik gewoon niet om Top Gear heen. Neen, ik ben geen autofreak ( Autotv met Tanja Dexters laat ik gráág aan mij voorbijgaan), maar die drie Britten zijn gewoon hilarisch. Verder heb ik enorm genoten van Ugly Betty, én staat de dvd-box van Pushing Daisies hoog aangestipt op mijn verlanglijstje.

Tine Hens

Top 3

1 Weerwolven (Canvas)

Hoe subliem de herinnering aan J.M.H. Berckmans kan zijn.

2 Het programma van Wim Helsen (Canvas)

Fijn dat televisie al eens ademloos gênant mag zijn.

3 Mijn Restaurant (vtm)

Het programma dat ons leerde wat restaurantkritiek is, en waardoor we ons collectief om onze nieuwe rol verkneukelden. Al was de finale dan weer een ergerlijk staaltje van hoe-breed-kun-je-lucht-uitsmeren?

FLOP 3

1 Rwina (één)

Herinnert u zich dit nog? Neen? Houden zo! Een van de krampachtige pogingen om te bewijzen dat allochtonen (of vrouwen) ook grappig kunnen zijn als ze maar hard genoeg hun best doen.

2 De Andy Show (2BE)

Een doe-het-zelfgids voor het verkwisten van talent.

3 China voor Beginners (Canvas)

Een handvol BV’s schopte geprogrammeerd verontwaardigd een zesde van de wereldbevolking tegen de schenen.

Buitenlandse programma’s

Hoewel een kat al lang haar jongen niet meer terugvindt in de plot, blijf ik trouw op post voor Lost. Dexter was dan weer een van de meest verrassende, sinistere en tegelijk zeer vertederende reeksen. Simon Schama en Geert Mak volg ik graag op hun reizen door respectievelijk de kunst en ons continent.

Hans Van Goethem

Top 3

1 Weerwolven, De Zaak, Belga Sport, Belpop (Canvas)

Een pluim voor de verzamelde documentairemakers van Canvas. Telkens klopte het hele plaatje: inhoud, stijl, beeld én informatie.

2 Het programma van Wim Helsen (Canvas)

En ook dat van Jan Eelen, die er nog maar eens in slaagde om z’n loodzware erfenis van zich af te schudden en vanaf nul iets verrassend nieuws op te bouwen.

3 Fans (één)

Omdat Peter Van den Begin en Stany Crets het aandurfden om zowel creepy als geestige figuren à la dokter Lambert op de argeloze kijker los te laten.

FLOP 3

1 Het Zesde Zintuig (vtm)

De winnares is al tot een eind in het komende crisisjaar volgeboekt. In tijden van onzekerheid moet je zeker misbruik maken van de wanhopigen in de samenleving.

2 De belspelletjes

Ze zijn er nog steeds en frauderen meer dan ooit.

3 Villa Politica (één)

Maar dat is geen verwijt naar de makers. Ze moeten het nu eenmaal rooien met ’s werelds slechtste acteurs als daar zijn Pieter De Crem, Jean-Marie Dedecker en Servais Verherstraeten.

Buitenlandse programma’s

Met elke aflevering van In Europa weer nieuwe inzichten gekregen over onze met bloed doordrenkte bodem. Terwijl hele horden journalisten in de VS achter dezelfde soundbytes aanholden, trok Stephen Fry in In America met een taxi doorheen alle staten. En ik heb genoten van Rock of Love2 op JIM, waarin Poisonfrontman Bret Michaels (wie? Inderdaad) op zoek gaat naar de ultieme groupie: zo nep als de pest, maar meesterlijk gemaakte trash-tv.