Je komt het niet elke dag tegen: een regisseur van een thriller over een overval die er zélf ooit gepleegd heeft. In België dan nog wel. François Troukens omringde zich voor Tueurs (2017) bovendien met schoon volk voor de camera (onder meer Kevin Janssens en Bouli Lanners) en op de soundtrack (entre autres Damso, Roméo Elvis en Coely).
Ook zeer Belgisch: de film gaat dan wel niet over de Bende van Nijvel – ‘les Tueurs de Brabant’ – het is al helemaal geen documentaire, maar hij bouwt wel voort op die zwarte bladzijde uit de Belgische geschiedenis. Want ook daar heeft Troukens iets mee. Als twaalfjarige, in 1985, zag hij enkele bebloede lichamen liggen op het asfalt van de parking van de Delhaize in Eigenbrakel, waar de Bende net een dodelijke raid had gehouden. Later haalde Troukens zelf de krantenkoppen met overvallen op geldtransporten. Toen de politie hem in 2001 probeerde te arresteren, verwondde hij ook een agent. Uiteindelijk zou hij tien jaar in de cel zitten, waar hij scenario’s leerde schrijven. En sindsdien is hij in Franstalig België uitgegroeid tot een bekend mediafiguur.
Zijn thriller Tueurs – die hij regisseerde samen met François Hensgens, zowat de vaste cameraman van Joachim Lafosse – speelt zich dertig jaar na de misdaden van de Bende van Nijvel af. Frank Valken (Olivier Gourmet) is een gangster met een erecode – hij heeft nog nooit iemand vermoord – die samen met zijn kompaan Vik (Kevin Janssens) een overval op een supermarkt, netjes voorbereid, naadloos uitvoert. Maar dan stoten ze op een commando dat de getuigen genadeloos liquideert. Onder hen: onderzoeksrechter Véronique Pirotte (Natacha Régnier), belast met het oude onderzoek naar de Bende van Nijvel. Tien dagen eerder is na een tip in het bos van La Houssière een lijk opgegraven van iemand die is afgemaakt met de signatuur van de Bende, waarna Pirotte ook een ex-minister had gearresteerd. Voor Valken is het duidelijk dat iemand de schuld voor de bloedige raid in zijn schoenen probeert te schuiven. Terwijl hij zijn onschuld probeert te bewijzen zitten inspecteur Bouby (Bouli Lanners) en rechercheur Tesla (Lubna Azabal) hem almaar dichter op de hielen.
Soms speelt het scenario wat te ostentatief met genreclichés en sommige personages zijn een tikje vaag uitgewerkt, maar Troukens en Hensgens maken indruk met een stijlvolle film, een pittig acterende cast en actiescènes die gezien mogen worden. Een voldragen misdaadsaga is dit nog niet, wel een vlotte thriller. En de soundtrack gaf een dikke vier jaar geleden ook een mooie staalkaart van wat er in Brussel bewoog, met Roméo Elvis als gangstarapper en Zwangere Guy die met ‘zes guns in de laadbak / 180 op het linkse baanvak’ voor de Nederlandstalige bijdrage zorgt. Damso groovet door de titeltrack en Coely, de enige Antwerpse, is te horen met Hush.
