TITEL VAN STUK

Paul McCartney heeft de titel van zijn nieuwe plaat bekendgemaakt: Kisses on the Bottom. Nog maar eens een bewijs dat het niet eenvoudig is om je album een naam te geven die niet belachelijk klinkt. Wij gingen op zoek naar artiesten die het in het verleden nog bonter maakten dan McCartney en stelden een ‘do’s and don’ts’ samen voor het verzinnen van albumtitels.

VERMIJD WOORDSPELINGEN EN GRAPPEN

We kennen het allemaal, dat moment ’s nachts op café dat werkelijk alles een geniale en hilarische vondst lijkt. Sommige van die nachtelijke bedenksels komen echter ook op platenhoezen terecht, zoals You Can Tune A Piano But You Can’t Tuna Fish van REO Speedwagen, Hairway to Steven van The Butthole Surfers of Take Off Your Pants and Jacket van Blink 182. Die laatste bracht trouwens ook nog Enema of the State uit.

HOUD JE PRETENTIE ONDER CONTROLE

Niets zo erg als een popgroep die denkt in de titel een of andere ‘boodschap’ te moeten verwerken of een culturele verwijzing te stoppen. Voorbeelden genoeg, van Cosi Fan Tutti Frutti van Squeeze (een woordspeling op een opera van Mozart) over Viva La Vida, or Death and All His Friends van Coldplay (geïnspireerd door een schilderij van Frida Kahlo) tot Architecture and Morality (het is een plaat vol met synthesizers, mensen) van Orchestral Manoeuvres in the Dark.

MAAK HET BEGRIJPELIJK

Dat woordspelingen niet alleen flauw kunnen zijn, maar ook simpelweg bizar, bewees softrockgroep Kansas met Point of Know Return, een titel die elke logica tart. Raplegende Public Enemy gleed dan weer even uit met How You Sell Soul To A Soulless People Who Sold Their Soul? – dat vraagteken staat daar helemaal op zijn plaats. En nog eentje: Good Apollo, I’m Burning Star IV, Volume 1: From Fear Through The Eyes Of Madness, van Coheed And Cambria, een – u raadt het nooit – progrockalbum.

PROBEER JE GEBREK AAN INSPIRATIE TOCH EEN BEETJE TE VERBERGEN

Alle respect voor Led Zeppelin, maar je eerste drie albums Led Zeppelin, Led Zeppelin II en Led Zeppelin III noemen, wijst toch niet op een overdaad aan brainstormen. De Amerikaanse rocker Greg Kihn deed bijna even goed met Greg Kihn, Greg Kihn Band en Greg Kihn Again. Toen hij zijn vierde plaat had opgenomen, had hij echter eindelijk een woordspeling gevonden op zijn naam: Next of Kihn. Daarna was de man helemaal niet meer te houden, met onder meer Kihntinued, Kihnspiracy, Kihntagious en Citizen Kihn tot gevolg. Greg Kihn heeft trouwens ook romans geschreven, maar daar durven we niet aan te beginnen. Ook een goedje: Title of Record, de tweede plaat van Filter. En oh ja, Madonna? Music, echt?

HOUD HET BEKNOPT

Een vuistregel: als je fans moeten knippen en plakken om de titel door te geven in plaats van hem over te tikken, is hij te lang. Een voorbeeldje: The Boy Bands Have Won, and All The Copyists and The Tribute Bands and The TV Talent Show Producers Have Won, If We Allow Our Culture To Be Shaped By Mimicry, Whether From Lack Of Ideas Or From Exaggerated Respect. You Should Never Try To Freeze Culture. What You Can Do Is Recycle That Culture. Take Your Older Brother’s Hand-Me-Down Jacket and Re-Style It, Re-Fashion It to the Point Where It Becomes Your Own. But Don’t Just Regurgitate Creative History, Or Hold Art And Music And Literature As Fixed, Untouchable And Kept Under Glass. The People Who Try To ‘Guard’ Any Particular Form Of Music Are, Like The Copyists And Manufactured Bands, Doing It The Worst Disservice, Because The Only Thing That You Can Do To Music That Will Damage It Is Not Change It, Not Make It Your Own. Because Then It Dies, Then It’s Over, Then It’s Done, and The Boy Bands Have Won van Chumbawamba, die extra strafpunten krijgen wegens het overtreden van regel 2.

DOOR STEFAAN WERBROUCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content