DE PRACHT VAN HET PUTTEN ‘Tiger Woods PGA Tour 06’ laat zien dat een ogenschijnlijk saaie sport als golf best spannend kan zijn.

(PS2, XBOX, PC, PSP)

Tiger Woods PGA Tour 06 ***

Zonder de smoel van Tiger Woods op de doos zouden we wellicht nooit aan PGA Tour 06 begonnen zijn. Sterker nog, zonder Woods zouden we wellicht nooit enige interesse voor de balletjessport hebben ontwikkeld. Niet dat de Amerikaanse putmeester ons heeft overtuigd om te sparen voor een abonnement bij de golfclub, en we hebben ook niet maandenlang ongeduldig uitgekeken naar de nieuwste versie van zijn game, maar feit is wél dat Woods een extra dimensie heeft gegeven aan ons bestaan als gamer. We hebben intussen zelfs het stadium van post-idolatrie bereikt: er is zelfs geen demonstratie van Tiger op tv meer nodig om ons naar onze virtuele club te doen grijpen.

PGA Tour 06 belooft veel goeds: een betere weergave van de greens, een nieuw besturingssysteem, meer details over je slagen en bijgevolg meer mogelijkheden om je techniek bij te schaven. Desondanks is de game een zware beproeving, want het uitgebreide en verfijnde besturingssysteem vergt enige aanpassing. De ruimere spelmogelijkheden lijken aanvankelijk niet op te wegen tegen het leerproces. De toegevoegde functio-naliteiten geven je meer controle over het traject van de bal, maar het duurt even wel vooraleer je in staat bent om slagen te voorzien van de juiste topspin of fade. Nu, niet alles is moeilijker geworden: de ideal putt-optie toont de ideale lijn van de bal over het gras en bespaart je dus een hoop voorstudie en terreinverkenning. Zodra je de nieuwe controls onder de knie hebt, wordt het golfen zelfs beduidend eenvoudiger dan in de vorige PGA-uitgaven. Zo eenvoudig zelfs dat de geoefende gamer mogelijk gemengde gevoelens aan de ideal putt-optie overhoudt.

Hoe dan ook: ontwikkelaar Electronic Arts levert prima werk af. Blijkt dat niet na één uur spelen, dan wel na drie uur. Alleen de Rivals Mode, waarin je je kan kronen tot beste golfer aller tijden door legendes als Arnold Palmer en Jack Nicklaus te kloppen, valt een beetje tegen. Het is te zeggen: de legendes vallen tegen. Hun techniek en vista zijn allesbehalve uitzonderlijk. Ze blinken eigenlijk alleen uit in middelmatigheid, wat je eigen prestaties devalueert en de beloofde titanen-strijd onvermijdelijk doet uitdraaien op een anticlimax. Des te leuker is het om te winnen tegen Woods. Alleen wanneer je je helden verslaat, ben je een echte!

Bart Vandormael

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content