Thelma

Carol meets Carrie‘ kopte een recensent. ‘Het liefdeskind van Ingmar Bergman en Brian De Palma’ jubelde een ander. Hoewel die referenties wel erg hoog gegrepen zijn, is het inderdaad in die cinefiele contreien waar de Noor Joachim Trier de mosterd haalde. In zijn maagdentrip door het thrillergenre koppelt de auteur van het sombere ex-junkiedrama Oslo, August 31st (2011) tienerangsten aan het paranormale via het verhaal van de eerstejaarsstudente Thelma, die aan de universiteit de mooie, vrijgevochten Anja ontmoet. Dat zorgt bij het verlegen, streng religieus opgevoede meisje niet alleen voor hormonale oprispingen, maar ook voor schuldcomplexen, epilepsieaanvallen en zelfs telekinetische toestanden, tot horreur van haar medestudenten, haar ouders en vooral haarzelf.

Zoals De Palma hem voordeed in Carrie linkt Trier seksuele repressie, religieuze indoctrinatie en bovennatuurlijke suspense, en hoewel het resultaat aardser, rigider en minder barok oogt dan het extatische huiverballet van de New Hollywood-maestro, schuwt ook hij de gemeenplaatsen van het genre én zelfs de cgi-shots met kronkelende slangen, krijsende vogels en andere Bijbelse metaforen niet. Voeg daar nog een emotioneel doorbloede vertolking aan toe van Elli Harboe, die de zowel fysiek als metafysiek beproefde Thelma speelt, en je krijgt misschien geen meesterwerk, maar wel een geëngageerde psychothriller waar het erotische magnetisme van afstraalt.

Thelma ***

Joachim Trier met Eili Harboe, Kaya Wilkins, Henrik Rafaelsen

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content