Film: ** Extra’s: **** (Paramount Home Entertainment)

Film. Irak? Noord-Korea? Iran? Vergeet de As van het Kwaad volgens George Bush. In The Sum of All Fears wordt de wereld bedreigd door een complot van neonazi’s. Een oudemannenclubje blijkt taai genoeg te zijn om beslag te leggen op een verdwaald Israëlisch kernwapen en een oorlog te ontketenen tussen Rusland en de USA. En alleen jonge CIA-analist Jack Ryan kan de snode plannen verijdelen!

Na een jarenlange onderbreking (het vorige Jack Ryan-avontuur dateert al van 1994) werden de Tom Clancy-verfilmingen hervat met een vierde aflevering die meer op het begin van een nieuwe reeks lijkt: Harrison Ford haakte af en werd vervangen door een veel jongere – maar helaas even vervelende – versie: Ben Affleck. De absurde neonaziplot is een verzinsel van de scenaristen: Clancy had het in zijn technothriller uit 1991 over een monsterverbond tussen Palestijnse extremisten, Duitse radicalen en een voortvluchtige indiaan. De filmmakers laten wel Clancy’s geobsedeerde verheerlijking van de CIA intact (het hoofdkwartier in Langley lijkt op een geïdealiseerde universiteitscampus). Hun film bereikte de bioscoop terwijl de Amerikaanse oorlogszucht – met dank aan Nine Eleven – een forse comeback maakte.

Extra’s. De promo-interviews (gebundeld onder de gewichtige hoofding A Cautionary Tale) kun je meteen vergeten, wat niet kan worden gezegd van de fraaie analyse van een aantal vreesaanjagende visuele effecten. Daarin komen vooral de gevolgen van de aanslag met een kernbom op een voetbalstadion in Baltimore aan bod. Regisseur Phil Alden Robinson was zo slim om het afgaan van de bom lekker niet te tonen, wel de onmiddellijke gevolgen: de hittegolf, de schokgolf en het vacuüm dat ontstaat als het stof zich terugtrekt.

De film wordt verder aangevuld door twee commentaartracks die elkaar ongewild tegenspreken. Op een eerste audiotrack geven Alden Robinson en cameraman John Lindley toelichtingen bij technische kwesties, keuze van locaties en gebruik van satellietfoto’s die de ‘establishing’ shots vervangen, en komt u te weten hoe ze de ‘post-blast look’ voor elkaar kregen. De regisseur hamert erop hoe realistisch het allemaal wel is, maar die pretentie wordt regelrecht de grond in geboord door de man die hem bij de tweede commentaartrack bijstaat. ‘I’m Tom Clancy, I wrote the book they ignored’, zo introduceert de militaire hardware minnende auteur zichzelf, waarna hij voortdurend zit te kappen op taferelen die niet met de werkelijkheid stroken ( ‘This is bullshit’, zo klinkt het vaak) en zich ergert hoe ‘out of touch’ Hollywood toch is met de realiteit, zijn gevit occasioneel onderbroken om zijn afkeer voor sushirestaurants te uiten of trots uit te pakken met zijn insiderkennis van de CIA-winkel.

Jo Smets

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content