The Raconteurs

Vergeet dat onhandige geflirt met hiphop op zijn vorige soloworp, met The Raconteurs gaat Jack White opnieuw tekeer op gitaar als een peuter die blij is met een nieuwe rammelaar. De beste White is nog steeds degene die manoeuvreert tussen het zwart van Black Sabbath (Don’t Bother Me) en de onder stroom gezette blues van Robert Johnson – dichter bij The White Stripes als met het venijnige What’s Yours Is Mine hebben we hem lang niet weten scheuren. Half trage momenten zoals Shine the Light on Me en Now That You’re Gone, waarin men de hand van copiloot Brendan Benson herkent, halen de lont enigszins uit het kruitvat, maar tijdens de southern rock van Help Me Stranger gaan The Raconteurs – riffs ahoi! – vrolijk tekeer als een roedel boerenzonen op speed. Nu dan: wáár ligt dat tennisracket?