Laatste werk: Life After Death (1997) 9 maart 1997 in Los Angeles Leeftijd bij overlijden: 24 Rapper

THIJS DEMEULEMEESTER

Hoe dom kun je zijn? Doodsbedreigingen krijgen en je plaat tóch Life After Death dopen. In volle East Coast-West Coast-rapoorlog ‘You’re nobody ’til somebody kills you’ tot je lijflied bombarderen. En een half jaar na de moord op Tupac een foto van een begrafeniswagen als albumhoes kiezen. The Notorious B.I.G. vroeg erom. Dat hij, net als Shakur, overhoopgeknald zou worden in een drive-by shooting, kon een kind raden. Dat de moord nooit opgehelderd zou geraken, lag ook in de lijn der verwachtingen. En dat de belachelijkste complotten à la Tupac werden verzonnen, is al even cliché.

Misschien wás Biggies leven wel één groot cliché. Zijn cv leest als het scenario van een ongeïnspireerde gangsterfilm, in casu de biopic Notorious uit 2009: tiener met overgewicht – eerst Christopher Wallace, later Biggie Smalls – groeit op tussen dealers, pooiers en gespuis. Speelt junkie en gangstertje in een arme probleemwijk van Brooklyn, vliegt vaak in de bak, begraaft enkele vermoorde homies en rapt daarover met wat strafbladbroeders. Koopt uit verveling twee draaitafels, een cassettedeck en een micro. Neemt een mixtape op, die per ongeluk op het juiste bureau belandt en wordt opgepikt door Puff Daddy. Deelt de studio met Mary J. Blige, speelt het voorprogramma van R. Kelly, krijgt een gastrol op HIStory van Michael Jackson en neemt zijn eerste plaat Ready to Die op. Hij had ze evengoed ‘Kroniek van een aangekondigde dood’ kunnen noemen.

Hoewel hij vanaf 1994 geen geld meer moest verdienen met petty crime, kwamen Biggies puberale boevenmaniertjes af en toe nog eens boven. Samen met wat partners in crime richtte hij M.A.F.I.A. op, een rapgroepje dat liever brokken dan platen maakte. Een baseballbat in een hoop handtekeningjagers zwieren, opgepakt worden voor wapenbezit, een concertorganisator afrossen omdat een optreden afgelast werd: Biggie was een ongeleid projectiel .

Toen Tupac Shakur in 1994 bestolen en beschoten werd, wees iedereen naar The Notorious B.I.G. In juni 1996 rapte Shakur dat hij Biggies vrouw Faith Evans geneukt had, in september werd hij afgeknald. Uiteraard kreeg B.I.G. de schuld, maar niemand kon het bewijzen. Al is het wel verdacht dat Notorious als een van de enigen zijn kat stuurde naar de rappersvredestop in Harlem, kort na Tupacs dood. In oktober kreeg Biggie een zoontje bij zijn vrouw Faith Evans, terwijl zijn minnares Lil’Kim óók zwanger was van hem – een abortus bleek de oplossing.

1997 moest hét jaar van The Notorious B.I.G. worden. Zijn tweede album Life after Death (’till Death do us Part) – waarvan de titel later werd ingekort – moest Nas van de troon stoten als ‘King of New York’. Het jaar begon slecht: tijdens de opnames raakte hij in een rolstoel na een auto-ongeluk. Tegen februari trok de promomachine van de plaat op gang: Biggie blikte twee muziekvideo’s in, gaf interviews, nam een bodyguard in dienst en tekende mét wandelstok present op feestjes. Het was op 9 maart al na halféén ’s middags toen de brandweer de afterparty van de Vibe Awards van het gelijknamige magazine in L.A. stillegde. Biggie, Sean Combs en gevolg trokken in konvooi naar huis. Aan een verkeerslicht stopte een Chevrolet naast hun wagen. Een onbekende man in maatpak en vlinderdas draaide het raam open en vermoordde Biggie met vier welgemikte kogels.

Veertien dagen later kwam zijn dubbelalbum uit, een instant kassucces. Minder succesvol verliep het opsporen van de dader. Nick Broomfields documentaire Biggie & Tupac, Randall Sullivans boek LAbyrinth, offthe record getuigenissen van LAPD-politiechef Russell Poole en een zevental rechtszaken: allemaal verloren moeite. Nogal wiedes, vinden believers. Die geloven dat Biggie zijn dood in scène zette en nu op een tropisch eiland vertoeft. Zijn moeder vindt het minder grappig. Zij heeft al drie keer de LAPD gedagvaard – tevergeefs. Had ze maar naar de profetische woorden van haar zoon geluisterd: ‘Mo’ Money, Mo’ Problems’.

Thijs Demeulemeester