The Mitchells vs. the Machines

Skynet (The Terminator), The Master Control Program (Tron), HAL (2001: A Space Odyssey): aan de lange lijst van stoute computers die het gehad hebben met de mens voegt de animatiefilm The Mitchells vs. the Machines PAL toe. Om te voorkomen dat ze wordt vervangen door een nieuwer model ontketent deze AI-variant op Siri of Alexa een robotapocalyps. De enigen die de mensheid nog kunnen redden is een vierkoppig Amerikaans gezin dat, zoals The Incredibles, The Simpsons en de meeste gezinnen, met haken en ogen aan elkaar hangt. Tussen de emotioneel onbeholpen vader en de sociaal onbegrepen dochter Mitchell gaapt de generatiekloof. Hij weet met moeite hoe je een smartphone bedient, zij goochelt met technologie en media en wil naar de filmschool. Een moraliserende boodschap over technofobie of technomanie blijft uit, maar een onvergetelijk of origineel verhaal wordt hier niet aangeboden. Dat valt amper op omdat het tempo erg hoog ligt, de grapjes en knipogen naar de internet- of popcultuur niet te tellen zijn en de mix van animatiestijlen zorgt voor een visueel bombardement. Voor de oudjes kan het soms een tikje te rommelig of hectisch zijn, maar aan humor, avontuur en meeslepende actiescènes geen gebrek. The Mitchells vs. the Machines wervelt niet zo heel erg veel minder dan de hits waarmee producers Phil Lord en Christopher Miller de animatiewereld bestormden: The Lego Movie en Spider-Man: Into The Spider-Verse. Een prestatie.