ALEXANDRE MACKENDRICK

GB 1955, MET ALEC GUINNESS, KATIE JOHNSON, CECIL PARKER. 14.35 – NED 3

Voordat de in Boston geboren Schot Alexandre Mackendrick in 1957 in de VS zijn wrang-donkere meesterwerk The Sweet Smell of Success draaide, stond hij op de loonlijst van de kleine maar creatieve Londense Ealing Studios. Dankzij klassiek realistische, herkenbare sociale komedies vol typische gezellige Britse humor en personages zorgde de studio voor een van de meest florissante periodes van de Britse film. De vijf films die Mackendrick er regisseerde, weken echter af van het goedaardige Ealing-idealisme vanwege hun macabere galgenhumor en absurdisme. In het heerlijk bijtende, wreed cynische The Ladykillers – onlangs nog ongelukkig door de broers Coen opgepoetst – huren vijf koudbloedige criminelen, onder het mom dat ze muzikanten zijn, twee kamers in het vervallen pension van de oude, onschuldige Mrs. Wilberforce (een sublieme Katie Johnson). Hun doel: er de overval op een geldtransportwagen voorbereiden. Het vriendelijke oudje krijgt daar echter lucht van en wil haar deel van de buit. De door hebzucht verdeelde boeven, onder wie de heerlijk excentrieke Alec Guinness en Peter Sellers, slagen er niet in om de praatgrage dame met papegaai uit de weg te ruimen en dat zorgt voor faliekante wrevel. Mackendricks eerste kleurenfilm, naar een subtiel en Oscargenomineerd scenario van de Amerikaan William Rose, is een subversief grappig huwelijk tussen zwarte komedie en Engelse tradities en gewoontes, satirisch geïdealiseerd in de scène waarin Mrs. Wilberforce de misdadigers in haar edwardiaans ge-decoreerde woonkamer uitnodigt voor het theeritueel met haar oude vriendinnen. Dit was meteen de laatste Ealing-komedie, want na de opnamen werd de studio aan de BBC verkocht.

In Harm’s Way **** Otto Preminger, VS 1965. De mythische status van icoon John Wayne werd door monument en set-tiran Preminger naar de overtreffende trap getild in dit grootschalig, met documentaire precisie geregisseerd Pearl Harbor-oorlogsepos. De zwart-witfotografie in Panavision van Loyal Griggs ( The Ten Commandments, Shane) is fenomenaal (13.40 – BBC 2) Toy Story *** John Lasseter, VS 1995. Recht uit de wonderlijke CGI-speeltuin van Pixar: deze mijlpaal over de avonturen van Buzz Lightyear en co, de eerste digitale langspeler, sloeg de animatiefilmwereld met verstomming. Vlaams gedubde versie (18.40 – KETNET) Sweet and Lowdown ** Woody Allen (VS 1999). Sean Penn is schitterend als Emmet Ray, een jazzgitarist en kleptomaan die in het New York van de jaren 30 verliefd wordt op de dove Hattie (revelatie Samantha Morton), maar het flirten met onder andere Uma Thurman niet laten kan. Allens tragikomische mockumentary is opnieuw een eerbetoon aan zijn geliefde jazzmuziek (0.40 – BBC 2).

Luc Joris