Zaterdag 4/8, 22.00 – Ned3. Lisa Cholodenko, VS 2010

Lesbo’s en mannenzaad: het is een combinatie die eerder botst dan vrolijk spettert. Maar in de Hollywoodindie The Kids Are All Right levert het een geamuseerde blik op. De eerder ongewone vraag die in dit familieportret gesteld wordt: wat gebeurt er wanneer de spermadonorkinderen van een lesbisch koppel meer willen weten over hun anonieme biologische vader? Het vlot geformuleerde antwoord is geen militant pamflet om spermadonatie voor lesbische koppels uit de taboesfeer te halen. Als er al een statement in deze voor vier Oscars genomineerde gezinskomedie schuilt, dan dat regisseuse Lisa Cholodenko de woorden ‘onze mama’s’ doodnormaal doet klinken.

Die mama’s zijn vijftigers Nic (Annette Bening) en Jules (Julianne Moore), een progressief stel uit de hogere middenklasse van het voorstedelijke LA. In het algemeen zijn ze gelukkig: Nic is een hardwerkende dokter, de meer onbevangen en minder ambitieuze Jules heeft als tuinontwerper net een nieuwe onderneming opgestart. Ze hebben twee kinderen, de 18-jarige Joni (Mia Wasikowska) en de 15-jarige Laser (Josh Hutcherson), een halfbroer en -zus, verwekt met sperma van dezelfde donor. Hun bestaan wordt helemaal overhoopgegooid als de kinderen hun biologische vader Paul contacteren en die Paul (Mark Ruffalo) een sympathieke restauranthouder en coole bioboer blijkt te zijn die hunkert naar huiselijkheid.

Cholodenko vertelt dat allemaal in een stijl, die soms flirt met de sitcom: heel alledaags, net zoals deze alternatieve familie eigenlijk heel conventioneel is. Maar de beheerste vertelstijl en de genuanceerde toon maken duidelijk dat Cholodenko en coscenarist Stuart Blumberg weten waarover ze spreken: Blumberg was zelf een spermadonor; Cholodenko besliste samen met haar partner Wendy Melvoin (de helft van Wendy & Lisa, bekende leden ook van Prince’ band The Revolution) om zwanger te worden via een donor. Cholodenko verliest tussen de kleine drama’s die zich voordoen wanneer tieners volwassen worden en in een langdurige relatie sleur de kop opsteekt bovendien nooit haar gevoel voor humor. Hilarisch is hoe Nic en Jules zich zorgen maken over de seksuele geaardheid van hun zoon of hoe ze onhandig aan hem proberen uit te leggen waarom ze soms naar homoseksuele mannenporno kijken. Er sluipt zelfs doorleefd ongemak in deze eerder warme en tragikomische kijk op het Amerikaanse familieleven wanneer Nic in Pauls platencollectie Joni Mitchells Blue ontdekt en ze het trieste All I Want begint te zingen.

The Kids Are All Right een lesbische Brokeback Mountain noemen, is een brug te ver, wel is het een relevante film over het mannelijke rolmodel en overbekommerde vrouwen die van elkaar houden en samen kinderen proberen op te voeden.

LUC JORIS