UITLOPEND VUURTJE – Op ‘Electric Arguments’ is The Fireman, de muzikale entente tussen Paul McCartney en Martin ‘Youth’ Glover, al na drie songs uitgeblust.

Electric Arguments

MPL rock

Die arme Ringo toch. Toen een Britse journalist tijdens een interview met The Beatles opmerkte dat Ringo niet bepaald de beste drummer van de wereld kon worden genoemd, merkte Paul McCartney fijntjes op dat hij wat hem betreft niet eens de beste drummer van The Beatles was. Macca beroerde in die dagen namelijk óók al eens de vellen bij The Beatles. ‘Bescheidenheid siert de mens’: het is een tegeltje dat niet bij Paul McCartney aan de muur hangt.

Toen de schmierende crooner met de hertenogen in de jaren 90 besloot om zich op dansmuziek te storten, nam hij niettemin opnieuw iemand in dienst om zich over de ritmesectie te ontfermen. Samen met producer en elektronicawizzard Youth richtte hij in 1993 The Fireman op, een nom de camouflage waaronder het duo grossierde in ijle ambient, drammerige drum-‘n-bass en zelfs een uit beats en goedkope geluidseffecten opgetrokken amalgaam dat met wat goede wil voor house kon doorgaan. Hun muzikale entente leverde in respectievelijk 1993 en 1998 twee platen op. En om voor de verandering maar eens heel eerlijk te zijn: nog liever kijken wij een hele voormiddag naar Astrocontact dan achtereenvolgens Strawberries Oceans Ships Forest en Rushes uit te zitten.

Groot was dan ook onze verwondering toen wij de derde worp van The Fireman in de cd-lader schoven en die stevig tussen onze billen geklemde emmer geheel overbodig bleek te zijn. In tegenstelling tot zijn voorgangers is Electric Arguments geen louter instrumentale bedoening meer, maar staan er zowaar Songs op. En wie ons een beetje kent, weet dat Songs – als ze een fles wijn meebrengen en met twee woorden spreken – te onzent altijd welkom zijn.

In opener Nothing Too Much Just Out Of Sight klinkt The Fireman al meteen alsof hij drie uitslaande brandjes tegelijk dient te blussen: denderende drums links, een streepje bluesy mondharmonica rechts en een jengelende slidegitaar front & center. Terwijl iemand op de achtergrond zowat alle cymbalen van zijn drumkit tegelijk lijkt af te ranselen, roept, tiert, schreeuwt en blaft McCartney alsof Helter Skelter veertig jaar geleden maar een opwarmertje was. Grrreat! Ook straf, maar dan aan de andere kant van Macca’s muzikale spectrum: Two Magpies, een oorstrelende ballade die niet alleen titelgewijs aan de akoestische kattenbelletjes op The White Album refereert. Alweer: grrreat!

Het trio Highway, Sing The Changes en Sun Is Shining kan ons – zoals élk triootje – ook nog enigszins bekoren, al stijgt uit de van echo’s bol staande productie al onvermijdelijk de weeë geur van Wings op. En daarna is het helaas helemáál schluss met de pret. Gaandeweg krijgt Youth het op Electric Arguments voor het zeggen en glijdt de plaat af naar de soort bloedeloze ambient die wellicht uitstekend gedijt bij de meditatiesessies van Ad Visser of Ingeborg, maar die ons chakra alleen maar migraine bezorgt.

DOWNLOAD

Nothing Too Much Just Out Of Sight

Two Magpies

Sing The Changes

Vincent Byloo