DE PIJP IN EN UIT. HOE UITGEJOUWD EN CONTROVERSIEEL ‘THE BROWN BUNNY’ OOK MAG ZIJN, DEZE UITGESPONNEN METAFOOR VERVAT BIJ MOMENTEN DE ESSENTIE VAN CINEMA.

VINCENT GALLO

MET VINCENT GALLO, CHLOë SEVIGNY

Controverse! Noch Gallo noch critici hadden iets zinnigs te zeggen over Bunny, de film die in Cannes 2003 met de grond werd gelijkgemaakt. Filmcriticus Roger Ebert noemde acteur-muzikant-componist-regisseur-producent-monteur-cameraman Vincent Gallo’s tweede langspeler zelfs ‘de slechtste [competitiefilm] in de geschiedenis van Cannes.’ Vier maanden later herrees de film in Toronto echter als een feniks uit zijn as en bijna werd hij als een meesterwerk onthaald.

Gallo volgt zonder enig waarneembaar motief 250cc Formule II motorracer Bud Clay (Gallo zelf) op zijn weg van New Hampshire naar Californië. Het racen van immer dezelfde rondjes wordt de metafoor waarmee Gallo de zoektocht van zijn held naar zijn verloren liefde Daisy verbeeldt. Hij klampt onderweg voortdurend vrouwen aan om hen ervan te overtuigen hem op zijn trip te vergezellen, maar dumpt ze sneller dan ze kunnen instemmen. Hij stopt zijn busje in de Utah Salt Flats, haalt zijn motor tevoorschijn, rijdt de spierwitte vlakte in en maakt dan gewoon rechtsomkeert, waarna hij zijn weg voortzet. En de ultieme blow job waarover zoveel te doen was, is vanzelfsprekend ook een hopeloos repetitieve actie, als rondjes rijden in een – euh – pijpenkop (het ronde pleintje aan het einde van een doodlopende straat, als u begrijpt wat we bedoelen).

Het zal voor velen een metafoor te veel zijn, en van wezenlijk verfijnd, coherent verteld en klassiek filmmaken is geen sprake. Soms bereikt Gallo echter een hypnotiserend effect dat de meest franjeloze, zuivere kern vormt van cinema, als ’toevallig’ samenkomen van het auditieve en het visuele. Met meer dan een melancholische terugblik naar de vervreemding die in de road movie van de jaren zeventig school, met dezelfde fixatie op geweld, seks en verveling – de heilige drievuldigheid van onze soort – is dit toch wel de meest gewaagde, Amerikaanse undergroundfilm die in de laatste jaren vanuit de VS zijn rattige kop opstak.

De verwarring over Bunny blijft compleet. Gallo zwoer namelijk zelf zijn Cannes-versie af en in Toronto dook een halfuur kortere versie op. Helaas is dit ook de versie die u te zien krijgt in Écran Total. Helaas? Wel, als u deze versie gaat bekijken, droomt u gegarandeerd van de versie die in Cannes is vertoond.

Jo Smets