The Breeders

Veel van zijn ooit zo goede naam heeft indierock aan The Breeders te danken: een groepje dat het oude plan van de zang/gitaar/bas/drums-aanval tot een prop verfrommelde en er softball mee speelde, heftig en stoeierig. All Nerve, een soort comebackplaat, klinkt herkenbaar in het getande Nervous Mary, de boel openbrekende Wait in the Car en rafelende Howl at the Summit. Nog steeds wild en fris zijn die knarsende gitaren, naakte drumklank die je aan Steve Albini kunt overlaten, het harmonieuze stemmenwerk van de gezusters Deal, die bewust gekreukte songs. Maar er zijn ook net wat te veel slepende momenten die de aandacht op de proef stellen. MetaGoth is een vertraagde versie van Joy Divisions A Means to an End, en de Amon Düül-cover Archangel’s Thunderbird hoorde op een B-kantje. Maar al bij al: goeie Deal.