‘Listen people, it was only a tower’: zo luidt de 9/11-boodschap van de Egyptische hiphopper Sha’ben Abed Al Rahim op zijn single I Hate Israel. De voorbije maanden werd het nummer een enorme hit in de Gaza-strook, waar extremisten het refrein maar wat graag mee scandeerden. Maar ook in zijn thuisland kan Al Rahim op heel wat bijval rekenen, volgens The Cairo Times omdat zijn teksten ‘de taal van de straat spreken.’ ‘I swear by Allah that they, the U.S., are the ones who pulled it down’, rapt Al Rahim ook nog over de aanslagen op de Twin Towers. Bush & Co zouden alles zélf geënsceneerd hebben, als alibi om de Arabische wereld te kunnen binnenvallen.

Maakt Al Rahim een Arabische variant op onze neo-nazipunk, of is er meer aan de hand? Politiek incorrecte songs zijn natuurlijk van alle tijden, maar toch lijkt er een nieuw genre geboren: de ’terror pop’ ofte ’terreurpop’, die terrorisme verdedigt en/of verheerlijkt. ‘Er is veel uitstekende mainstream moslimmuziek’, schrijft het Engelse muziekblad NME deze week. ‘Zangeressen als Carole Samaha, beste nieuwkomer op de Arabische Grammy Awards en Nancy Arjam, een Aguilera-lookalike die zich momenteel de grootste popster van de moslimwereld mag noemen. Of Native Deen uit Washington, die met verfrissende hiphop goede moslimwaarden promoot. Maar toch zijn het artiesten als Martin Mubanga die momenteel de meeste aandacht krijgen.’ Martin Mubanga is een Britse moslim, die na de oorlog in Afghanistan drie jaar werd opgesloten in Guantanamo Bay. Hij werd geslagen en mishandeld, en schreef er na zijn vrijlating een hiphop-album over ( Detainee) onder het alias van zijn gevangenisnummer: 10,007.

En dat is niet alles, want intussen beperkt terreurpop zich allang niet meer tot de Arabische wereld. In Rusland heeft Ivan Shapolapov, de gehaaide manager van de lesbo-act Tatu, een nieuwe zangeres onder zijn hoede genomen die optreedt in zwarte burka’s – het uniform van de Tsjetsjeense zelfmoordterroristen. Nato, een tweeëntwintigjarige Russische moslim die haar boodschap graag kracht bijzet met beelden van Al-Qaeda, noemt zichzelf een ‘suicide bomber singer’, maar ziet verder geen graten in wat ze doet. ‘Angst is een probleem van de maatschappij,’ zegt ze in een interview met NME. ‘Maar blijkbaar is die nog niet klaar voor mij.’ Naar verluidt zou platenreus EMI bereid zijn om Nato’s eerste plaat uit te brengen – benieuwd welke stickertjes de censuurcommissie daarvoor zal verzinnen. Parental Advisory, contains explosive lyrics? (W.V.D.)

W.V.D.