Film: Extra’s: (Warner Home Video) Wij geven twee exemplaren weg van de drie Supermanfilms. Zie Focus trakteert, blz.3

De big-budgetproductie Superman betekende anno 1978 het neusje van de zalm inzake special effects, al ging het er in dit predigitale tijdperk opvallend lowtech toe. In de Londense Sheppertonstudio’s creëerde een legertje vindingrijke technici de illusie dat een mens echt kan vliegen. Een van de drie documentaires op deze met vele extra’s gelardeerde feestelijke editie is helemaal gewijd aan de diverse technieken die gebruikt zijn om Superman de hemel te zien doorklieven – het succes van de hele onderneming hing af van de geloofwaardigheid van deze taferelen. Testbeelden tonen hoe het allemaal een kwestie was van vallen en opstaan – soms heel letterlijk – en wat de aan kabels bengelende Christopher Reeve (Superman) en Margot Kidder (zijn liefje Lois Lane) te verduren kregen.

De vliegscènes hebben nog niets van hun betoverende charme verloren, hun naïef realisme is niet gedateerd, maar past perfect in de pure stripverhalenstijl van de hoofdbrok van de film. Want na een futuristische kitschproloog op de gedoemde kristalplaneet Krypton en de jeugdjaren van de superkrachtige vondeling in een grandioos pastorale Midwest die regelrecht uit de schilderijen van Andrew Wyeth komt, verandert de film in een levensechte ‘comics’ in cleane decors, primaire kleuren, helden met stevige kaken, vastberaden kinnen en scherp profiel. De beelden lijken zo uit Roy Lichtenstein geplukt – alleen de tekstballonnetjes ontbreken.

De audiocommentaar bij de film is allesbehalve een model in het genre: regisseur Richard Donner en ‘creative consultant’ Tom Mankiewicz kletsen er vrolijk op los, met slechts sporadisch een echte verheldering van wat er op het scherm gebeurt. Merkelijk beter zijn de twee documentaires waarin wordt teruggeblikt op de voorbereidingen en opnamen van een productie die een echte lijdensweg moet geweest zijn, van de deals tussen de producenten (vader en zoon Alexander en Ilya Salkind) en Warner, het afgekeurde werk van de oorspronkelijke regisseur (Guy Hamilton), het aandeel van Richard Donner die door de Salkinds de laan werd uitgestuurd vóór hij het tweede deel van de saga kon afwerken ( Superman 1 en 2 werden gelijktijdig gedraaid, maar uit geldgebrek werd het tweede deel pas later voltooid).

Screen tests, geschrapte scènes, trailer, tv-spots en bijkomende muziek completeren de extra’s en je krijgt er ook een aparte cd bij van John Williams’ even krachtige als meeslepende score, een meesterwerk in het genre dat kan concurreren met het beste wat hij voor Spielberg presteerde.