Strafpleiters

‘Je krijgt soms echt een ticketje voor de eerste rij in de diepe krochten van iemands perverse brein.’ Aan het woord is advocate Nina Van Eeckhaut. Samen met zeven collega’s, onder wie Sven Mary en Walter Damen, gunt ze de kijker in het nieuwe zesdelige Woestijnvisprogramma Strafpleiters een blik achter de schermen van haar beroep. Presentator Gilles De Coster aanhoort hun pleidooien en plaatst hen op de getuigenbank. Met rechtszaken als die van Kim De Gelder, Sharia4Belgium en de parachutemoord kunnen de acht juristen alvast een stevig palmares voorleggen.

Gilles De Coster: Het idee voor dit programma was al langer aan het broeien binnen Woestijnvis in de nasleep van De rechtbank. Advocaten komen meestal enkel op tv om uitleg te geven over zaken waaraan ze werken. Wij hadden vrij snel door dat er nog veel meer over hun beroep te vertellen valt: hun twijfels, gewetensconflicten, de invloed van hun job op hun persoonlijke leven. Een realityreeks zat er niet in, omdat elk overleg met een cliënt onder het beroepsgeheim valt. In een interviewsetting komt hun verhaal het best tot zijn recht.

Strafpleiters worden vaak neergezet als gewetenloze lijkenpikkers.

Gilles De Coster: In de eerste aflevering blijkt al dat ze wel degelijk een geweten hebben. Ze vullen dat gewoon anders in. Ze hebben hun twijfels en kwellingen, maar ze weten waar ze naartoe willen. Ik vind dat je die mythe van de graaiadvocaten makkelijk kunt doorprikken. Bijvoorbeeld: als er een procedurefout in het nieuws passeert, gooien we een handvol pindanootjes naar het scherm en roepen we luid: ‘Schande!’ Wanneer zij daarover praten, hoor je gewoon het logische juridische argument dat de wet geëerbiedigd moet worden. Je kunt dan wel beweren dat dat een truuk van de foor is om iemand vrij te krijgen, maar je kunt evengoed zeggen dat het om fundamentele rechten gaat.

En toch zullen ze een moordenaar vrijpleiten wanneer ze daar de kans toe krijgen, zo blijkt uit het programma.

Gilles De Coster: Dat verbaasde me aanvankelijk ook. Iemand pleegt een moord, en je gaat die tóch proberen vrij te pleiten? Het lijkt heel contradictorisch, maar het klopt, hun argument dat iemand onschuldig is tenzij het tegendeel bewezen kan worden. Er is een reden waarom het rechtssysteem zo in elkaar zit.

Voor het programma keerde je terug naar je journalistieke roots. Hoe vlot verliep dat?

Gilles De Coster: Mijn interviewtechnieken waren gelukkig niet te roestig. (lacht) De basis van een interview is luisteren, niet vragen stellen, en dat ben ik altijd blijven doen. Ik merkte tijdens die urenlange sessies dat ik daar nog altijd heel veel plezier aan beleef. Als je oprecht interesse in iemand toont, krijg je altijd oprechte antwoorden terug. Die dynamiek vind ik heel prettig. Ik was blij dat ik opnieuw kon doen wat ik jarenlang bij Radio 1 had gedaan. Het is een beestje dat in me zit en dat je er moeilijk uit zult krijgen.