STORMY WEATHER

SÓLVEIG ANSPACH

IJSLAND-FR-B 2003, MET ÉLODIE BOUCHEZ, DIDDA JONSDOTTIR, BALTASAR KORMAKUR. 23.10 – LA DEUX

Hoe ver kan een psychiater gaan in de begeleiding van zijn patiënt? Welke vorm van therapeutische behandeling past een psychiater het best toe? Dat is de vraagstelling die aan de basis ligt van Stormy Weather, een verdienstelijke themafilm over psychiatrische begeleiding en de grens in de relatie psychiater-patiënt. Cineaste Sólveig Anspach (ze liet zich eerder opmerken met de antidoodstrafdocumentaire Made in U.S. A.) vertrok van een reëel fait divers voor dit verhaal over Cara (Elodie Bouchez), een jonge dokter in de psychiatrie die in een Brussels ziekenhuis gefascineerd geraakt door een vreemde vrouw die weigert te spreken en van wie niemand de identiteit kent. Langzaam gaat ze zich hechten aan deze weerbarstige patiënte, totdat de ondertussen geïdentificeerde vrouw (de IJslandse schrijfster en dichtster Didda Jónsdóttir) naar IJsland gerepatrieerd wordt en Cara halsoverkop beslist om haar na te reizen om de therapeutische behandeling voort te zetten. Het sterke, maar tegelijk ook zwakke punt van dit door de gebroeders Dardenne gecoproduceerde sober-naturalistische dubbele vrouwenportret is dat al de topics eerder opgeworpen in plaats van expliciet aangesneden worden. Op die manier evolueert Stormy Weather – zonder dramatisch ooit echt te pieken – tot een introvert portret van twee kwetsbare vrouwen en de clash tussen twee verschillende (therapeutische) culturen dat licht lyrisch-documentair verfilmd is.

Good Bye, Lenin! HH Wolfgang Becker, D 2002. Verrassende, meermaals gelauwerde Ossi-komedie waarin de zoon – de nieuwe Euro-ster Daniel Brühl – van een trotse socialistische partijmilitante zijn moeder, in coma gevallen net voor het verdwijnen van de Berlijnse Muur, in de waan laat dat Oost- en West-Duitsland nog altijd gescheiden zijn. Speelse politieke parabel, balancerend tussen een sentimentele sitcom en een sympathieke Oost-West-farce. (14.55 – ARTE) l Irma la Douce HHH Billy Wilder, VS 1963. Wilders succesrijkste film, ook al heeft hij zeker niet de klassieke status van The Apartment, Double Indemnity of Sunset Boulevard. MacLaine is een Parijs hoertje met een gouden hart, Lemmon een niet corrupte smeris die uit de gendarmerie geflikkerd wordt en zich tot haar pooier transformeert. Overdreven lang, maar de magnifieke composities in breedbeeld, de in Hollywood gereconstrueerde kleurrijke Parijse hoerenwijk en Jack Lemmons rol als dwaze coco met een bourgeoismoraal, maken er toch een verguld en kwiek blijspel van. (00.10 – ARTE)

L.J.