ZATERDAG 21/4, 23.40 – CANVAS. SYLVIE VERHEYDE, FR 2008.
Hoe teer of kwetsbaar een kinderzieltje kan zijn, toont het Franse Stella, een verfrissende tranche de vie en prachtige retromilieuschets waarin de elfjarige Stella Vlaminck wordt gevolgd. Om deze zachte kroniek even te situeren: hij past in de rij van Vlaamse films over opgroeipijnen zoals Rosie, My Queen Caro, Lost Persons Area en De helaasheid der dingen.
Met die laatste boekverfilming van Dimitri Verhulst heeft Stella alvast het autobiografische en het marginale kroegenmilieu gemeen. Ook cineaste Sylvie Verheyde groeide op voor en achter de toog en tussen de geur van schraal bier en sigarettenrook, maar dan in een volks café met hotel in een Parijse voorstad anno jaren zeventig. En voor wie het nog niet doorhad: Stella slaat op de naam van de zoekende tiener en niet op het fameuze biermerk. Zo fris als een pint smaakt het leven van dit meisje niet, wanneer we met haar kennismaken op de dag dat ze haar nieuw schooljaar start in de zesde klas van een groot lyceum in Parijs. Zoals het bij dit soort fragiele en op kinderhoogte opgenomen films past, vertrouwt de voice-over van Stella (een wonderlijk natuurlijke Léora Barbara) de kijkers van bij de openingsbeelden intieme confidenties toe om nadien, als een troosteloze fuge, regelmatig terug te keren. Genre: ‘We hebben alleen maar stamgasten. Ze drinken bijna al hun geld op. Ze sterven jong aan levercirrose en zo. En dan komen er weer nieuwe.’
Het lijkt dus alsof we meelezen in het dagboek van de in zichzelf opgesloten Stella, een jonge adolescente die nauwelijks vrienden heeft en op school niet kan volgen. Terwijl Stella pendelt tussen de school en het café, waar ze door haar ouders aan haar lot overgelaten wordt, is ze hevig op zoek naar liefde en vriendschap. Haar kamer hangt vol met posters van Alain Delon, op tv raakt ze begeesterd door beelden van Marlene Dietrich in Josef von Sternbergs The Scarlett Empress en heimelijk is ze verliefd op een stille melancholieke crimineel (Guillaume Depardieu), een vaste klant van het café. In de boeken van Honoré de Balzac, Jean Cocteau en Marguerite Duras vindt Stella steun wanneer ze bijna door een pedofiel verkracht wordt en haar ouders (Karole Rocher en Benjamin Biolay, de ster van het nieuwe Franse chanson) weer eens ruzie gemaakt hebben, onder de invloed van de drank en Eddy Mitchell.
Dat zoeken naar een weg in het leven en de metamorfose die Stella ondergaat, weet regisseuse Verheyde met een ongelooflijke juistheid vast te leggen. Wees dus niet verwonderd wanneer ze binnenkort in Cannes opduikt met haar nieuwe film Confession d’un enfant du siècle. Deze historische amour fou over de stormachtige relatie tussen dichter Alfred de Musset en schrijfster en feministe George Sand is al maanden af. Hectische media-aandacht is verzekerd, want de hoofdrollen worden vertolkt door Charlotte Gainsbourg en Peter Doherty, het enfant terrible van de Britse rock.
LUC JORIS
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
