Na zijn Amsterdamse intermezzo weer helemaal terug: Ruben Bellinkx, of de man voor wie geen muur te dik, geen kaakspier te zwak en geen tafel te zwaar is.

RUBEN BELLINKX, 2013

TE ZIEN OP RUBEN BELLINKX – STASIS, BE-PART, WAREGEM, TOT 26/1

In de elf minuten durende film Stasis houden veertien mannen een zware houten tafel omhoog met hun tanden. Al snel blijkt dat de zaal gevuld is met nog meer lieden die een tafel tussen hun kiezen klemmen. Het eerste deel van Stasis lijkt op een onverklaarbaar en geheimzinnig ritueel. Er wordt gezweet en gezwoegd om een onbekende reden, maar de mannen bijten door. En dan glijdt de film verder naar een beeld waarin de tafels én de acteurs piramidegewijs op elkaar gestapeld staan. Niks digitale manipulatie trouwens: het hele gebeuren vond in werkelijkheid ook zo plaats, maar daar kwamen wel enkele vreemde obstakels bij kijken. Zo moest Ruben Bellinkx (38) op zoek naar een heleboel deftige pakken van dezelfde kleur. Alle deelnemers dienden over eenzelfde mondhoogte te beschikken, en omhoog blijven deden de tafels enkel met behulp van onzichtbare stangen.

Het merkwaardige verloop van de film wordt gedeeltelijk verklaard door de titel. Stasis betekent stilstand of een moment waarop alle krachten gelijk én tegengesteld zijn. De Griekse term kan ook op een intern conflict wijzen, hetzij in een land, hetzij in het hoofd van een mens. In de film wordt eenzelfde gespannen stilstand geconstrueerd. Dat zou moeten volstaan, maar toch blijf je je maar afvragen waarom die kerels zich aan zulke lastige kaakspieroefeningen wagen. Het antwoord blijft uit en dat wringt een beetje, maar overtuigen doet Stasis wel door de sacrale en onheilspellende kern.

Aan de basis van de film ligt een tekening, een metier waarin Bellinkx totaal onklopbaar is. Op deze solotentoonstelling toont de Brusselaar exemplaren waarin vogels en helikopters in een wolk boven een bed cirkelen. Elders hangt een oude ram met zijn gekrulde hoorn aan een telefoondraad. Het met aquarel ingekleurde werk getuigt van een fijnzinnige, haast onbegrensde verbeelding. Sommige tekeningen maakt Bellinkx ook na in het echt. Zo vind je een houten archiefkast voor levende konijnen, een video van een lamp die regent in plaats van schijnt en een plant die los door de muur groeit. Tekenend voor Bellinkx’ wonderlijke universum: onder de grond gebeuren onvermoede zaken (zie de video The City Garden, waarin een niet nader gedefinieerd grondmonster de kop opsteekt), achter de muur spelen zich mysterieuze zaken af en in de kast zitten levende wezens. Boodschap: de werkelijkheid is een droom die we alleen met onze verbeelding kunnen begrijpen.

De expo Stasis werd met opvallend veel kundigheid en stijl in elkaar gezet. Je betreedt een wereld die ongekend en anders is, en vol van huiselijke objecten die zomaar hun eigen curieuze leven beginnen te leiden. Telkens is de tekening de factor die alles leven inblaast. Alice in Wonderland maar dan zonder Alice. Een aanrader.

ELS FIERS

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content