Sneeuwblind

Eerste zin De rode vlek was als een schreeuw die de stilte doorboorde.

In het ooit bloeiende vissersdorpje Siglufjördur waart de dood rond. Een legendarische schrijver wordt tijdens een toneelrepetitie van de trap geduwd en een vrouw wordt neergestoken en voor dood achtergelaten in de sneeuw. Terwijl een sneeuwstorm het dorp van de rest van de wereld afsnijdt, begint Ari Thór – een gesjeesde theologiestudent en kersverse politie-inspecteur met een getroebleerd liefdesleven – in de geheimen van de mogelijke daders te wroeten. Bastaardkinderen, plagiaatplegers en afgewezen verliefden passeren de revue, en op het einde blijft er nog weinig over van de veilige, idyllische waan waarin Siglufjördur tot dan leefde.

Ragnar Jónasson reikt voorlopig niet verder dan de enkels van IJslands beste misdaadschrijver Arnaldur Indridason. Deze ‘internationale bestsellersensatie uit IJsland’ (dixit de voorflap) schrijft soms ronduit knullig of maakt zich van bepaalde verhaallijnen te snel af. Toch is Sneeuwblind op één vlak meeslepend: de IJslandse sneeuw is briljant in de manier waarop zij het vissersdorpje tot totale isolatie dwingt en de personages tot hun koude, primitieve kern herleidt. Omdat Sneeuwblind het debuut was van Jónasson, docent aan de rechtenfaculteit en deeltijds inwoner van Siglufjördur (waar ook de IJslandse misdaadserie Trapped zich afspeelt), verdient hij wat krediet. Hopelijk bewijzen de vertalingen van zijn volgende misdaadromans met politieagent Ari Thór zijn bestsellerstatus.