Slowthai

‘ UK hiphop’s great new hope‘, tettert Q. De Brexit Bandit noemt hij zichzelf. Meteen naar de kern maar: Slowthai (echte naam: Tyler Frampton) is een van de figuren voor wie men zich 2019 zal herinneren. Stilistisch stuitert hij op de middenweg tussen Dizzee Rascal (‘I ain’t Dizzee/ I’m just a boy in a corner’) en Mike Skinner van The Streets (ook hij had die mistroostige Engelse council flats op een hoes). Qua persoonlijkheid is hij gelukkig zichzelf: opgefokt en ontvlambaar over de staat van zijn land, charmant en sentimenteel op familie- en gemeenschapsniveau. Nuances tellen. In het titelnummer ratelt hij: ‘Hand on my heart I swear I’m proud to be British.’ In Missing waart wat van Ghost Town van The Specials rond, afsluiter Northampton’s Child is wat Dear Mama voor 2Pac was. Ruwe bolster, blanke pit.