Hoe charmeer je Shirley Manson, frontstoot van Garbage? Door naar haar favoriete boeken en platen te informeren in plaats van te beginnen over de greatest hitsverzamelaar ‘Absolute Garbage’, bijvoorbeeld.

* Wat ben je aan het lezen?

Everyman van Philip Roth: een meesterwerk van een van de grootste auteurs van het moment. En zijn American Pastorale is al even geniaal. The Road, de laatste van Cormac McCarthy, is ook mindblowing. Ik herken mezelf in de duisterste kantjes van het boek.

* Heb je zelf schrijftalent?

Ik speel al jaren met het idee om zelf een boek te schrijven. Maar de strijd met het papier is zwaar. En als ik Roth en McCarthy lees, raak ik gefrustreerd. Hun discipline en creativiteit is van een buitenaards niveau. Zeker als ik het vergelijk met mijn eigen songteksten.

* Ben je een kunstkenner?

Mijn eerste man was een beeldhouwer, dus ik heb wel leren houden van kunst. Vooral de werken van Tracey Emin emotioneren me. Telkens als ik in een boek over haar blader, moet ik huilen. Ze is mijn soulmate: alles wat ze maakt, raakt me ongelooflijk diep. Onder de klassieke schilders heb ik niet één favoriet. Mensen als Rodin, Degas en Renoir vind ik stuk voor stuk meesterlijk. Nu ik erover nadenk: ik heb er altijd spijt van gehad dat ik geen kunstacademie gevolgd heb. Ik wou dat ik wat visueler ingesteld was.

* Kreeg je als kind een culturele opvoeding?

Zeker en vast. Mijn vader bracht van op reis hele stapels boeken mee. Hij spreidde ze uit op tafel en mijn twee zussen mochten er dan elk een paar uitkiezen. Aan hem heb ik mijn boekenfetisj te danken. Mijn moeder is een bigbandzangeres, dus ik ben opgegroeid met platen van Sinatra en Dick James.

* Daar merken we niks van bij Garbage.

Je hebt er geen idee van hoe graag ik een plaat zou maken met jazzstandards. De klassieker E asy come, easy go komt er zeker op. In een origineel Garbagejasje natuurlijk, niet in een cheesy versie à la Paul Anka of Michael Bublé. Die gasten voegen niks toe aan het origineel, ze mikken alleen op nostalgie.

* Over nostalgie gesproken: wat hing er vroeger aan je slaapkamermuren?

In de benzinestations van Esso kreeg je vroeger gratis tijgerposters. Mijn kamer hing er vol van. Ik was ook gek op Paul Michael Glaser, die Starsky speelde in Starsky and Hutch. En ik heb een tijdje een John McEnroe-obsessie gehad, dus die was ook vertegenwoordigd aan mijn muren.

* Was je filmsmaak even fout?

Ik was volledig in de ban van Top Gun. Nadat ik die film in de cinema had gezien, zei ik mijn oudere zus dat ze hem absoluut niet mocht missen. Ze volgde mijn raad gedwee op, maar ze vond er helemaal niks aan. Sindsdien lacht ze me altijd uit als ik haar een goede film aanraad. Als puber had ik nochtans smaak. Sunset Boulevard, The Wizard of Oz en alle films met Bette Davis waren toen al mijn favorieten.

* En hedendaagse films?

Adaptation met Meryl Streep sleepte me laatst nog helemaal mee. Ik laat me gemakkelijk emotioneren door een film. En door muziek eigenlijk ook. Momenteel zit ik in een David Bowiefase. Aladdin Sane uit 1972 ben ik vandaag obsessief aan het beluisteren. Geen paniek, morgen is dat weer over.

‘Absolute Garbage’, de best of van Garbage, ligt nu in de platenwinkel. www.garbage.com

Thijs Demeulemeester

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content