SCÈNE À FAIRE

© Piet Goethals

Op de planken bij een nieuwe theatervoorstelling.

Deze week ‘De Onkreukelbare’.

GEZELSCHAP STEIGEISEN & KVS

REGISSEUR THOMAS BELLINCK

REPETITIEDUUR 3 MAANDEN

LOCATIE KVS

PREMIÈRE 1/6 (SPEELLIJST OP WWW.KVS.BE)

De Franse Revolutie en Robespierre, de advocaat die tegenstanders in drommen naar de guillotine liet afvoeren tot hij er zelf onder verzeilde. Daarover gaat De Onkreukelbare van Thomas Bellinck en Jeroen Vander Ven, samen theatergezelschap Steigeisen. ‘Robespierre ijverde voor het uitbreken van de revolutie nog voor de afschaffing van de doodstraf’, legt Bellinck zijn fascinatie uit. ‘Toen de revolutie kantelde en duizenden mensen geëxecuteerd werden, bleef hij volhouden dat er geen enkele onschuldige was gestorven. Die tegenstelling tussen deugdzaamheid en terreur, tussen vrijheid en geweld keert onophoudelijk terug. In de voorstelling proberen we een aantal kantelmomenten te tonen door de bril van Robespierre.’ De titel is een verbastering van ‘De Onkreukbare’, de bijnaam die Robespierre kreeg omdat hij zich niet liet omkopen. ‘In tegenstelling tot vele anderen heeft hij zijn macht niet misbruikt om zich te verrijken’, zegt Bellinck. ‘Tegelijk was hij ook een redelijk middelmatige figuur, een aanvankelijk onbekende advocaat die zich op korte tijd tot koploper van de revolutie ontpopte en even snel weer ten val kwam.’

Vander Ven heeft de niet voor de hand liggende taak om in zijn eentje de Franse Revolutie uit te beelden, weliswaar met behulp van onder meer een rood lint én bijgestaan door paspoppen. ‘We wilden graag een aantal massascènes in de voorstelling’, zegt Bellinck. ‘Maar bij gebrek aan medespelers moet Jeroen het rooien met een stel paspoppen. Het rode lint is een absoluut onmisbaar attribuut om de revolutie op gepaste wijze te vieren en te herdenken.’

Ook paraplu’s spelen een rol in de voorstelling, onder andere als symbool voor afscheid, zegt Bellinck. ‘Een revolutie is tegelijk een geboorte en een begrafenis, en bij dat tweede moet ik op een of andere manier altijd aan paraplu’s denken. Daarnaast roept het voor mij een van de meest beklijvende beelden op die ik gezien heb tijdens de Arabische lente: het moment waarop kolonel Khaddafi in een auto zat, met het portier open en een paraplu in de hand, en zei dat hij de massa wilde toespreken, maar dat het was beginnen te regenen. De Onkreukelbare gaat voor ons niet alleen over de Franse Revolutie. Via de figuur van Robespierre proberen we een aantal vragen te stellen over revoluties in het algemeen, over hoe ze worden uitgehold en hoe ze onvermijdelijk terugkeren.’

DOOR STEFAAN WERBROUCK

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content