SABAM haalde weer de headlines vorige week. Met – wat had u gedacht? – een gepeperde rekening. Een van 13,8 miljoen euro, om precies te zijn. Dat bedrag zag de auteursrechten-vereniging in 2008 verloren gaan aan – daar gáán we weer – illegale downloads. Sneu voor de muzikanten aller landen, maar SABAM neemt gezwind hun verdediging op zich en eist dat de contentproviders een deel van hun winsten aan hen doorstorten. De redenering: internet service providers (ISP’s) lokken massaal jongeren met extra megabites – ideaal voor het downloaden van muziek – maar doen niet voldoende inspanningen om illegale content van hun netwerken te weren. Nochtans zijn ze daartoe verbonden door de Europese regelgeving. De claim op een deel van de winsten is voor SABAM een manier om de ISP’s op hun verantwoordelijkheid te wijzen.

Dat is, als we even ’t Hof van Commerce citeren, goe geprobeerd, maar ook niet meer dan dat. SABAM blijft ermee achter de feiten aanhollen. In plaats daarvan zou de vereniging beter zelf werk maken van een deftig online muziekaanbod, of toch op zijn minst initiatieven in die richting constructief ondersteunen. Al was het maar om de niet zo koosjere aanbieders van muziek niet helemaal vrij spel te geven. Zo moeilijk kan het niet zijn om die een hak te zetten: hun muziekaanbod is chaotisch en beperkt, en de geluidskwaliteit ervan niet zelden ronduit erbarmelijk. Met een professionele aanpak kan hun territorium snel worden ingeperkt.

Anders gezegd: bied muziekliefhebbers een interessant alternatief voor de webwinkels waar ze een euro per nummer moeten neertellen. Creëer een site waar ze voor een vast, maandelijks bedrag à volonté muziek kunnen streamen en eventueel downloaden naar een mp3-speler. Waar ze toegang hebben tot een gestroomlijnde database met complete discografieën van hun favoriete artiesten, zodat ze niet langer het internet moeten doorploegen op zoek naar bedenkelijke files. En waar ze er zeker van kunnen zijn dat wat ze doen legaal is en dat de artiesten vergoed zullen worden – de software of website kan perfect bijhouden wie wat moet krijgen.

Voor de aanbodzijde biedt zo’n systeem nog meer voordelen: platenfirma’s krijgen duidelijk zicht op het luistergedrag van individuele gebruikers, die ze tot wederzijdse tevredenheid in contact kunnen brengen met nieuwe muziek. Lijkt vergezocht? Toch niet: dergelijke diensten bestaan al, in de Verenigde Staten (denk maar aan Rhapsody en Napster) en zelfs in enkele andere Europese landen. Bovendien doen onder meer Deezer en Spotify ook bij ons een verdienstelijke poging, al is hun aanbod nog heel beperkt en is niet iedereen even tevreden over de wederzijdse samenwerking.

Als SABAM en de platenfirma’s echt iets willen doen aan de semilegale exploitatie van hun content op het internet, dan is dat de beste optie. Al zal HET dan wel werk moeten maken van een gestroomlijnd Europees beleid inzake rechtenwerving – een Europese SABAM. Nu ja, is dat niet al langer wenselijk?

Tim Vernimmen

SABAM zou beter zelf werk maken van een deftig online muziekaanbod.