Ruby Grace

Leeftijd 21

Locatie Hasselt

Instagram @rubygracemusic en @iluvpixie

In het kort Limburgse popprinses. Nilliesfreak. Perfectionist.

In het lang Vorig jaar stond ze in het voorprogramma van Doja Cat en mocht ze Pukkelpop openen. Intussen heeft ze een contract bij Warner getekend, heeft ze haar eigen begeleidingsband en werkte ze samen met Shoeba, die eerder hits scoorde met Roméo Elvis. En vorige week lanceerde ze Pixie, haar eigen YouTube-kanaal, gespecialiseerd in mode en lifestyle. Om maar te zeggen dat Ruby Grace verdomd goed bezig is. De Limburgse heeft nog maar een handvol singles op zak, maar met haar catchy pop en kitscherige esthetiek wist ze al snel haar eigen universum te creëren, bevolkt door Furbies, Buffalo’s, Paris Hilton-referenties en demo’s over Winx Club. Très nillieschic, maar net daardoor ook très 2020. ‘Die obsessie met de nineties en nillies heeft er altijd in gezeten’, lacht de singer-songwriter. ‘Als kind bokste ik ook al medleys van Shakira in elkaar om tijdens familiefeesten op te voeren. In tegenstelling tot mijn vriendinnen ben ik die fase nooit ontgroeid.’

Haar diepe, rauwe stem wordt dan wel vaak vergeleken met die van Amy Winehouse, maar qua sound leunt Ruby Grace dichter aan bij popsterren als Charli XCX, Britney Spears, Spice Girls en Slayyyter. Luister maar eens naar het steengoede Jawbreaker of naar My Gem, haar nieuwe single, waarvan de clip deze week in première gaat op onze website. ‘Dat nummer heb ik geschreven op Internationale Vrouwendag. Ik werk altijd rond een bepaald thema, en voor My Gem wilde ik iets doen met edelstenen én empowerment. Dat kwam goed uit, want gem is ook een synoniem voor pussy. (lacht) Ik maak in de eerste plaats muziek die ik zelf leuk vind en uiteindelijk zullen mijn songs wel bij de juiste mensen belanden.’ Ze weet alleszins héél goed wat ze wil: een rasechte popprinses worden.

Een willekeurige quote ‘Ik krijg soms stress van mezelf. Dan denk ik: oh my god, ik wil zo fucking véél. Stop met zo perfectionistisch te zijn! Maar aangezien dat perfectionisme tot nu toe goed blijkt te werken, ga ik maar gewoon door.’