Voor wie nog geen vakantie geboekt heeft, of voor wie nu al aan de volgende zomer denkt: film- en reisbureau Dave Mestdach stippelt elke week een op maat gemaakte trip uit, gebaseerd op een iconische roadmovie. Deze week: Two-Lane Blacktop (1971), de existentiële straatracersfilm van cultfavoriet Monte Hellman.
[DE FILM]
Lang voor de gepimpte bolides van The Fast and the Furious de multiplexen binnenscheurden, leverde undergroundfilmer Monte Hellman – né: Himmelman – deze ‘existentiële’ roadmovie af over twee twentysomethings die met hun Chevy One-Fifty langs Route 66 trekken en onderweg aan de kost komen door gelijkgestemde zielen uit te dagen tot straatraces. De film, die begin jaren zeventig inspiratie bood voor de beruchte en illegale Cannonball Run, was niet alleen een reflectie op het failliet van de hippiegeneratie. Met zijn spaarzame dialogen, nihilistische sfeer en naamloze personages – de protagonisten zijn The Driver, The Mechanic, The Girl en G.T. O – was het tegelijk een metaforische kritiek op de Amerikaanse droom, met dat alleszeggende eindshot waarin het geluid wegvalt en de pellicule opbrandt. Geen wonder dat deze beklemmende, meer door sfeer dan verhaal aangedreven asfalttrip, net als alle andere Hellmanfilms trouwens, compleet crashte aan de kassa, al zouden Quentin Tarantino, Werner Herzog en Richard Linklater het later een van hun favorieten noemen. In de hoofdrollen herken je singer-songwriter James Taylor als The Driver, Beach Boysdrummer Dennis Wilson als The Mechanic, Laurie Bird als het hippiemeisje dat onderweg wordt opgepikt en cultheld Warren Oates als de wat oudere, mythomane loner GTO. Een ijle koortsdroom langs freeways, diners, benzinestations en subcultureel Amerika, met aan het stuur: cinéaste maudit Monte Hellman.
[DE REIS]
AANBEVOLEN VOOR
Hot rod-aficionado’s en amateur-straatracers, Johnny’s die denken indruk te maken met een gepimpte Honda Civic, overjaarse hippies wier leven één lange bad trip is en al de rest – u dus ook.
UW MOTTO
‘You can never go fast enough’, luidde de dubbelzinnige promoslogan indertijd, al had men voor de dvd-release zoveel jaren later ook de Talking Heads-hit Road to Nowhere kunnen bezigen. Negeer verder alles wat Flor Koninckx u ooit vertelde in Kijk uit. Dat deed hij zelf tenslotte ook wel eens.
UW ROUTE
Scheur in uw hot rod over de oude Route 66 vanuit Californië richting Washington, DC, om daar evenwel nooit aan te komen. Uw asfaltodyssee begint in het stadje Needles in de Mojavewoestijn en u houdt halt in Flagstaff, Arizona en Santa Fe, New Mexico, waar uw straatrace écht begint. Vervolgens rijdt u naar Boswell, Oklahoma – waar u ontbijt in het nog steeds bestaande Dixie Cafe en uw tank volgooit. Daarna rijdt u door Arkansas en maakt u een omweg langs het gemeentevrije gebied Deals Gap in North Carolina om finaal en bruusk te eindigen op het tarmac van McMinn County Airport, net buiten Athens, Tennessee.
UW VERVOER
Bij voorkeur een basaltgrijze Chevrolet One Fifty, de tweedeurssedan uit 1955 waarmee The Driver en The Mechanic door Amerika trekken. Voor de film werden drie exemplaren tot hot rod omgebouwd door Richard Ruth, die het hoofdmodel voorzag van een 454 Big-Block V8-motor, deuren, kofferbak en motorkap uit fiberglas en Firestone LeMans-regenbanden. Na de opnames werd een van die custom cars verkocht aan een werknemer van Universal. De andere twee Chevy’s zouden in 1973 opnieuw een hoofdrol vertolken, in George Lucas’ coming-of-ageklassieker American Graffiti. Als u liever de uitdager speelt: opteer dan voor een gele Pontiac GTO uit 1970, de sportwagen waarmee Warren Oates rondtoert.
ONZE SOUNDTRACKTIP
Hoewel er geen officiële soundtrack van de film bestaat, zijn er verschillende country- en rocksongs in te horen. De traditional Stealin’ bijvoorbeeld, uitgevoerd door Arlo Guthrie. Of Me and Bobby McGee van Kris Kristofferson, de singer-songwriter die aanvankelijk was gepolst om The Mechanic te vertolken. Verder passeren songs van The Doors de revue, waaronder Moonlight Drive; meteen de reden waarom de film pas in 1999 voor het eerst op VHS en dvd verscheen – toen de rechtenkwestie eindelijk was geregeld. Verder kunt u Rob Zombies metalhommage Two-Lane Blacktop op uw iPod pleuren, of anders iets van de Nieuw-Zeelandse punkgroep die zich Two Lane Blacktop doopte. Had Hellman maar zoveel fans gehad toen zijn film in de zalen kwam.
HOED U VOOR
Straatracers die om het uur een ander levensverhaal vertellen en verdacht weinig van auto’s blijken te kennen, gewillige chicks die aan de kant van de weg staan te liften en hillbillies die je vragen of je misschien een hippie bent.
ROAD MOVIE, USA – Vanaf 18/7 tot 29/8 in Cinematek, cinematek.be
VOLGENDE KEER : Vanishing Point van Richard C. Sarafian
DOOR DAVE MESTDACH
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
