‘Imitatie is de meest oprechte vorm van vleierij’, wist een Engelse bolleboos begin negentiende eeuw. Als dat waar is, outen de jonge honden van het Britse Temples zich op hun debuut als volleerde vleiers. Toch?
Charles Caleb Colton is de man die bovenstaand aforisme bedacht – voeder hem eens aan uw zoekmachine. Het wordt anderhalve eeuw later nog vaak geciteerd, maar is spijtig genoeg niet waterdicht. Imitatie en vleierij zijn niet meer wat ze in de negentiende eeuw moeten geweest zijn. Vandaag geldt het devies: de één zijn plagiaat is de ander zijn hommage – en hun advocaten bepalen het verschil wel. Wat zou Colton over pakweg Blurred Lines denken? Of de halve discografie van Oasis? Niet toevallig is het Noel Gallagher die Temples al maanden de hemel in prijst en zodoende een hype aanzwengelde. Debuutsingle Shelter Song is ook een plezant, goed gemaakt klompje psychpop – drie minuten en een kluts retro in de hoogste graad. Het is tegelijk bijna onmogelijk om níét aan The Beatles en Ticket to Ride te denken bij het horen van de intro.
Er staat geen enkele cover op Sun Structures, en toch overvalt ons na elke beluistering de onweerstaanbare drang om Eight Miles High van The Byrds tussen de tanden te fluiten, de riff van Shocking Blues Send Me a Postcard te neuriën of het integrale Ogdens’ Nut Gone Flake van The Small Faces opnieuw te beluisteren, én daarna The Village Green Preservation Society van The Kinks nog eens voorzichtig uit de hoes te tillen. En T-Rex nog eens te herontdekken. De sixties- en seventiesinvloeden van Temples benoemen is zoals krijtjes schieten op de foor: altijd prijs.
Dat dwangmatige nabootsen speelt Temples parten, want ze hebben deugdelijke melodieën in de vingers: Keep in the Dark kan bogen op een vlot herkauwbaar refrein, en doet iets leuks met een tenorsaxofoon, en Colours to Life is een strakke gitaarpopsong die naar adem hapt onder een dik tapijt gonzende reverb en delay. De robuuste gitaarriff die A Question Isn’t Answered in tweeën splijt, is een welkome afwisseling maar richt verder weinig schade aan. Losse flodders, zo staan er te veel op Sun Structures.
Twee gevleide sterren dus, al vindt Noel Gallagher dat bands als Temples te weinig op de radio komen in Engeland. Dan moeten wij denken aan Paul Newman, die, toen hij naar het geheim van zijn lange huwelijk werd gevraagd, en of hij nooit in de verleiding kwam een scheve schaats te rijden, antwoordde: ‘Waarom genoegen nemen met een hamburger als je thuis steak hebt liggen?’ Temples is goed voor uit het vuistje, de originelen vragen om bord en bestek.
TEMPLES **
Sun Structures
indiepop
Heavenly
DOWNLOADS
Keep in the Dark
Shelter Song
Colours to Life
JONAS BOEL
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
