ROB BOUWMAN

VS 2002. MET CHRISTIAN BALE, MATTHEW MCCONAUGHEY, IZABELLA SCORUPCO. 21.10 – VT4

REIGN OF FIRE

In het begin van de jaren negentig trokken twee jonge New Yorkse scenarioschrijvers met hun rugzak en een oude Blickensderfer-typmachine door Engeland. Het inspireerde hen, met Mad Max en Backdraft in hun achterhoofd, tot een ‘postapocalyptisch, anachronistisch drakenverhaal waarin de vuurspuwende monsters het moeten opnemen tegen Apache-helikopters, Bradley-tanks en Stinger-projectielen’. Het scenario kregen ze aan de Fox-studio verkocht. Daar bleef het jaren liggen tot The X Files-regisseur Rob Bouwman op het project werd gezet. Hij creëerde een bij momenten duizelingwekkend fantasy-spektakel met onderhoudende pulptoets. De twee kloeke helden van dit overlevingsepos vol stevige speciale effecten, een trashy pastiche van verschillende filmgenres, zijn Christian Bale (voor zijn Batman-roem), als de patriarchale leider van een in een versterkte burcht teruggetrokken agrarische gemeenschap, en Matthew McConaughey, die de show steelt als de fanatieke Amerikaanse militair die hem in het Engeland van 2020 te hulp schiet in zijn strijd tegen vliegende draken die de wereld in as leggen. Wie zich aan een audiovisueel pandemonium verwacht, zal verrassend opkijken, want het grimmige Reign of Fire is vermakelijk spectaculair. Bij zijn release werd deze futuristische einde-van-de-wereld-film – de schitterende productiedesign is van Wolf Kroeger ( The Year of the Dragon, The Last of the Mohicans) – niet voor niets ironisch omschreven als ‘de beste barbecue die de zomer van 2002 te bieden heeft’.

The Pianist ** Roman Polanski, FR-D-GB-POLEN 2002. Polanski had Schindler’s List geweigerd, maar met The Pianist zette hij alsnog een stap in het oorlogsverleden en in zijn gruwelijke oorlogsherinneringen (Polanski verloor zijn moeder in Auschwitz). In tegenstelling tot vroeger zijn de films van gewezen enfant terrible Polanski de jongste jaren evenwel erg klassiek, zelfs ouderwets wat de vormgeving betreft. Kijk maar naar zijn recente Oliver Twist-verfilming. Ook deze in Babelsberg opgenomen adaptatie van de memoires van de Poolse concertpianist Wladyslaw Szpilman over zijn verblijf in het getto van Warschau, flirt voortdurend met het academische. De subtiele, ingetogen vertolking van Adrien Brody maakt dit uiterst sobere en aangrijpende drama uiteindelijk minder afstandelijk. Brody kreeg een Oscar voor zijn acteerprestatie, terwijl Polanski in Cannes naar huis mocht met de Gouden Palm (21.20 – Canvas).

(L.J.)