DE MUZIEK HAD VOLSTAAN. ‘It’s just like diamonds / In shit’. ‘Era Vulgaris’ van Queens Of The Stone Age is eens te meer een magistrale plaat. Voor wie het tekstboekje dichtlaat.

Era Vulgaris – Universal Rock

Wat is dat toch met die muzikanten van tegenwoordig, dat ze met z’n allen songs willen maken over de ‘Hoogst Verwarrende Tijden’ waarin we terechtgekomen zijn? Dat Billy Corgan de nieuwe plaat van de Smashing Pumpkins ‘ Zeitgeist‘ wil noemen, tot daar nog aan toe – tenslotte doopte die een van zijn vorige pompeuze stinkers al eens zonder verpinken Machina/The Machines Of God. Maar als zelfs Koen Wauters begint te beweren dat hij met De Tegenpartij ‘de tijdsgeest probeerde te vatten’ lijkt er toch iets behoorlijk griezeligs met onze – euh – tijdsgeest aan de hand. Dan komt de dag gevaarlijk dichtbij dat Sam Gooris zijn cultuurfilosofische bevindingen op muziek begint te zetten. Of omgekeerd: dat Etienne Vermeersch een platencontract aangeboden krijgt. Lach niet, de Grote Denker Jan Leyers hééft er al een.

Om maar te zeggen: op de titel van de vijfde Queens Of The Stone Age zaten we bepaald niet te wachten, en op het pseudo-diepzinnige concept erachter zo mogelijk nog veel minder. ‘ Era Vulgaris – Latijn voor: ‘Gemene Tijd’ – is een reactie tegen deze razendsnel evoluerende tijden’, vertelt zanger-gitarist Josh Homme in de persbio. ‘Wie krijgt er nog de kans om écht verliefd te zijn? Of om meester-schilder te worden? Tegenwoordig heb je nog maar twee seconden om iemand naar de keel te grijpen. Daar wil ik tegenin gaan.’ En inderdaad: ‘There is no room for Love in a modern sky’ klinkt het in titelsong Era Vulgaris, met wat hulp van special guest Trent Reznor van Nine Inch Nails. En in I’m Designer: ‘My generation’s for sale / The only thing that’s real for us is: / Fortune and Fame / All the rest seems like work / It’s just like Diamonds / In Shit’. En dat zijn dan nog de geslaagdere pogingen om iets zinnigs te zeggen over deze Hoogst Verwarrende Enzovoort Enzoverder. ‘Push a silver spoon in your ass’, klinkt een paar verzen later in datzelfde I’m Designer. En ook: ‘I go home & jerk off’. Dat Kant, Hegel et les autres dáár nooit opgekomen waren.

En toch wordt Era Vulgaris zonder tegenbericht de opwindendste gitaarplaat die u dit jaar te horen zal krijgen. Zeker als u de titel en het concept even vergeet, en het tekstboekje weggooit – de hoes is toch niet om aan te zien. Muzikaal blijft QOTSA namelijk puur goud produceren, zoals ze hier laten horen in onder meer Turnin On The Screw, eerste single Sick, Sick, Sick – met Julian Casablancas van The Strokes op Casio – en het heerlijk melodieuze Make It Wit Chu.

Vier sterren voor de weergaloze stonerrock dus, en twee strafpunten voor al de rest, omdat een mens nu eenmaal streng moet zijn voor zijn helden. Als Josh Homme de volgende keer weer over wolven, heksen en apothekerskastjes zingt, halen wij ons superlatievenwoordenboek weer boven. Beloofd.

Download nu

* Turnin On The Screw

* Make It Wit Chu

Wouter Van Driessche