Rob Heyvaert, CEO van financieel adviseur en IT-bedrijf Capco, neemt de rol van Donald Trump over in ‘De Topmanager’, de Vlaamse remake van ‘The Apprentice’ (Elke dinsdag vanaf 28/2 – 21.10 VT4).

Door Gunter Van Assche

1 Wat verwacht je van je opvolger?

Het programma is voor mij een investering in jong, ambitieus talent. De winnaar moet in een wereld durven stappen die erg resultaatgedreven is. People skills zijn geen overbodige luxe, net zo min als de lust om veel te reizen. Valt wel mee, zeg je? Dat valt nog te bezien, hoor (lacht).

2 Jouw omschrijving klinkt alvast beter dan die van vastgoedmogul Donald Trump: die zei in ‘The Apprentice’ dat de wereld te koop is als je maar arrogant, egoïstisch en gemeen genoeg bent.

(lacht) Dat is mijn stijl niet. Vlamingen kijken in het algemeen iets nuchterder aan tegen succes dan Amerikanen. Het format was in elk geval heel leuk om te doen. Er wordt ook niet met taarten gesmeten in de show, hè. Dat was op zich al een opluchting.

3 Trump is een professionele klootzak. Vreesde je niet om ook zo afgeschilderd te worden?

Ik was inderdaad heel bang voor slechte publiciteit. Stel dat ik als een arrogante blaaskaak overkom op het scherm, dan zal niemand nog voor me willen werken – daar was ik me tijdens de opnames voortdurend van bewust. Neem ik hoe dan ook een risico? Misschien wel, maar je leeft maar een keer. Die tijd vul je best met leuke ervaringen, niet? Ik heb me geamuseerd, dus lig ik er niet wakker van hoe ik geportretteerd word.

4 Ik neem aan dat jij als manager VT4 eerst eens doorgelicht hebt. Professionals of knoeiers?

Ik vond hun ambitieuze underdogpositie in het medialandschap erg charmant, maar ik was vooral verbaasd. Omdat ik veel in de VS werk, was het me ontgaan dat er ook in zo’n klein land als België zo veel diversiteit is: je hebt de één-kijker, de Canvaskijker, een publiek voor VT4, Vitaya…

5 De dresscode van Capco is zwart. Dat doet een kostschoolopleiding of een new wave-verleden vermoeden.

(lacht) Geen van beide. We hebben weliswaar een corporate style waarbij zwart vooropstaat, maar van een dresscode is geen sprake. Het is gewoon makkelijk. Met zwart moet je geen das dragen, hè. En new wave? Neen. Ik luister naar jazz thuis, kijk MTV tijdens mijn workout en ben fan van kleinkunstenaars als Youp van ’t Hek en Freek De Jonge. Die staan op eenzame hoogte.

6 Trump organiseert in mei een golftoernooi annex reality soap. Hij heeft duidelijk de smaak te pakken. Jij ook?

Nee, echt niet. Ik vond dit een unieke gelegenheid voor het bedrijf – De Topmanager is écht niet ter meerdere eer en glorie van mezelf (lacht). Donald Trump is larger than life, maar zo ben ik helemaal niet. Ik wilde op een originele manier aan nieuw personeel raken en er nog wat fun mee beleven ook, maar daar stopt mijn ambitie.

7 Wat was de moeilijkste beslissing in je loopbaan?

Na 9/11 stortte de kapitaalmarkt in. Ik herinner me levendig hoe zwaar het me viel om ongelooflijk getalenteerde mensen te ontslaan. Het ging toen puur om het veiligstellen van het bedrijf, maar je beste mensen moeten laten gaan, klieft als een mes in je hart.

8 Wat is de allerslechtste manier om iemand te ontslaan?

Een ontslaggesprek dat in crescendo gaat, is pijnlijk. Transparantie is de sleutel: binnen de minuut moeten beide partijen de harde waarheid kennen. Het heeft geen zin om eerst een uur te palaveren over elkaar gezinsleven, want dan komt de klap nog harder aan.

9 Kijkt een CEO af en toe tv? Kun je bijvoorbeeld lachen met ‘The Office’ of ‘Het Eiland’?

Ik heb helaas geen van beide gezien. The Office zou een beetje de Spinal Tap zijn voor iedere ondernemer? (lacht) Klinkt goed. Fawlty Towers vind ik fantastisch: zo’n verknipte manager is gewoonweg hilarisch. Vreemd hoor: als ik Basil Fawlty op het scherm zie, bescheur ik het, maar in het echte leven zou ik niet de minste flater uit die serie tolereren.

10 Het is een cliché, maar iedere businessman zou minstens een keer in zijn leven gekeken hebben naar Oliver Stone’s ‘Wall Street’ – je weet wel, de film waarin het credo ‘Greed is good’ voorkomt.

Ik heb ‘m twéé keer gezien (lacht). eerlijk: ik herken er heel veel in sinds ik zelf meedraai op Wall Street. De cultuur van bonussen najagen en lucratief verkopen is zelfs voor mij nog steeds heel extreem. Maar ik moet je teleurstellen: de meedogenloze deals uit die film komen nu niet meer voor. l

Gunter Van Assche