Annemie peeters PRESENTEERT OP 16 JUNI OP RADIO 1 EEN SPECIALE AFLEVERING VAN DE NIEUWE WERELD, over 75 JAAR RADIO. DOOR GUNTER VAN assche

PROGRAMMA VAN 11 tot 17 juni

1 Wat mogen we verwachten van de special rond 75 jaar radio?

We presenteren vanuit het Flagey-gebouw, waar de openbare omroep ooit uitzond. Jan Wauters komt, maar ook minder voor de hand liggende gasten als Annelies Beckx van TerZake – die besprak als kind boeken in Kattekwaad. Kristien Hemmerechts komt ook, omdat we een fragment hebben teruggevonden waarin ze werd geinterviewd door haar vader als de driejarige Kiki. Maar ook de grappigste verzoekjes door de jaren heen worden opgerakeld.

2 Binnen een paar weken houdt ‘De Nieuwe Wereld’ er ook voorgoed mee op. Lonkt het zwarte gat?

Ik heb nog drie weken voor de boeg, én ik heb zoveel ervaring met zwarte gaten, dat ik daar nog niet eens aan gedacht heb (lacht). Na De Zevende Dag tuimelde ik ook in een zwart gat, maar de radio had potverdomme toch wel geluk dat ik daar liep te niksen – hoe hadden ze anders opgelost dat Fried’l Lesage maandenlang uitviel met een lichte hersenschudding?

3 Je bent samen met haar en Koen Fillet in de running voor een nieuw programma.

Bij Radio 1 zitten er enkele nieuwe programma’s aan te komen. De Nieuwe Wereld is een geweldig programma, maar het heeft zijn beste tijd wel gehad. Zelfs ik begin het al wat beu te worden na een paar maanden. Het is goed dat een nieuwe wind waait in de programma’s.

4 Ligt dat niet vooral bij jou? Heb je een korte aandachtsspanne?

Ik verveel me niet zo vlug, maar alles wat ik doe, moet uitdagend blijven – dat komt vooral omdat ik al zoveel gedaan heb. De Nieuwe Wereld wordt snel routine, omdat je dagen er altijd hetzelfde uitzien – steeds hetzelfde opzoekwerk en vragen voorbereiden. Op mijn 44e heb ik het ook wel gehad met werken-werken-werken. In combinatie met mijn kinderen is dat slopend.

5 En tv dan? Nic Balthazar zei eens dat zijn week presentatie van ‘De Nieuwe Wereld’ veel harder was dan zijn tv-werk.

Het tv-werk dat hij doet, maakt misschien lui… Voor Vlaanderen Vakantieland gaat hij op reis, terwijl de redactie zelfs zijn teksten uitschrijft. Dat is bij anderen meestal niet het geval. Ik vond De Zevende Dag absoluut geen licht werk: ik worstelde me vaak tot in de late uurtjes door zware politieke materie.

6 Je drie voorgangsters zwoeren tv af na ‘De Zevende Dag’: Paskal Deboosere verdween achter de schermen, Chantal Pattyn en Geertje De Ceuleneer gingen terug naar de radio.

Bij mij is er nog steeds de ambitie om voor televisie te werken. Maar radio is even goed, hoor. Zelfs niéts doen is even goed (lacht). Live tv maken vond ik het fijnste aan De Zevende Dag, maar de Wetstraatpolitiek hoeft niet meer zo nodig voor mij.

7 Dacht ik al. Je suggereerde Gerolf Annemans ooit een nieuwe partijnaam: Bruin.

Dat was ongepermitteerde kwaadheid. Ik vind nog steeds dat ik dat nooit had mogen doen. In De Nieuwe Wereld had dat desnoods gekund, maar in De Zevende Dag was dat gewoon loempigheid.

8 Bij Radio 1 zijn er grote veranderingen op til: jullie werden ingehaald door Q music. Merken jullie die stress?

Misschien net iets te weinig binnenshuis. We zijn misschien allemaal iets te behoudsgezind. Niemand mag te lang op zijn lauweren rusten. Als ik van mijn werk naar huis rijd, luister ik trouwens ook naar Q-Music. Die maken fantastische radio.

9 Je zei eens dat je je kinderen geen job in de media aanraadt. Vind je het echt zo’n leeuwenkooi?

De mediawereld is niet meteen gevuld met de aangenaamste mensen. Wel veel ego’s: daar wil ik mijn kinderen niet zo graag inwerpen. Ik ben eigenlijk in de mediawereld beland omdat ik van de andere wereld waarvoor ik gestudeerd heb, nog minder moest hebben: toneel. Als stagiair kwam ik in het theater terecht, en ik kreeg een fysieke afkeer van die plaats. Toen ben ik bij de radio beland waar – zeker 15 jaar geleden – weinig sprake was van grote egovorming.

10 Je slaapt nog steeds met dezelfde teddybeer van bij je geboorte. Mensen die dat doen, zouden volgens droompsychologie een rivaal nodig hebben.

Was dat maar waar geweest! Ik heb veel te lang gedacht dat je door iedereen graag gezien moet worden. Ik lig twee nachten wakker als iemand op een forum zegt dat ik te veel noten op mijn zang heb. Mensen geven me dat niet vaak na, maar is dat niet het syndroom van iedereen die voor de radio werkt, of op tv komt: graag gezien willen worden?

Gunter Van Assche

‘IK LIG TWEE NACHTEN WAKKER ALS IEMAND OP EEN FORUM schrijfT DAT IK TE VEEL NOTEN OP MIJN ZANG HEB.’