BART PEETERS LAAT VOOR HET DERDE SEIZOEN OP RIJ DE SCHOOLJONGEN IN ZICH LOS VOOR ‘HOE? ZO!’. (ELKE ZO – 20.15 EEN) DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1Je wil platgetreden paden vermijden, om je geen ‘gigolo’ te voelen. Wordt dit het laatste seizoen van ‘Hoe? Zo!’?

Dat hoeft niet: er worden toch ook nog steeds liedjes gemaakt met een strofe en een refrein? Ik kan nog altijd enthousiast worden over de fenomenen die we bespreken. Nu met de film over Ray Charles, zoeken we bijvoorbeeld uit of je met je oren kan zien. Het wonderlijke is: het kan!

2 Je gaat bewijzen dat cola voor de ondergang van de wereld kan zorgen. Moesten de proeven sensationeler worden dan in de vorige seizoenen?

Eigenlijk wel, omdat we de basics intussen al allemaal gehad hadden. We werden op voorhand zelfs gewaarschuwd voor dat gevaar. Voor je het weet, moet je in zo’n derde seizoen 200 mijl onder de zeespiegel kruipen om niet in herhaling te vallen, of een landing maken op Mars.

3 Een populair programma op zondag is altijd heikel: maak je je nog zorgen over de extra druk ?

Ik word me eigenlijk meer bewust van de ellende die gepaard gaat met een kijkcijferkanon zijn: het risico wordt steeds groter dat je mensen ergert of boos maakt (Peeters werd vorige week onverwacht uitgeroepen tot ergerlijkste tv-figuur in Humo’s Pop Poll, nvdr.). Als ik muziek maak, is dat gelukkig al wat meer low profile, want daar zie ik het miljoenenpubliek van de televisie nooit.

4 Toen je je percussionist hoorde spelen, zei je eens dat televisie op zo’n moment lichtjaren ver weg is. Neemt je tv-werk dan geen tweede plaats in?

Toch niet. Die grooves van Abdella Marachki hebben gewoon dat effect. Televisie is letterlijk een dwangbuis, als het zich tot een breed publiek richt. Maar ik kan me precies zo vrij bewegen in de muziek omdat ik werk heb bij de televisie. Ik kan me permitteren om Marco Borsato niet voor te moeten blijven.

5 Toch hield jouw dvd Borsato van de eerste plaats in de hitparade.

Ja, een hele zomer lang zelfs. Maar dat was niet meer dan een bijverschijnsel. We waren weer gerustgesteld toen André Hazes ons voorbijstak. Soms vind ik het wel spijtig dat ik niets low profile kan houden. Zelfs een franjeloze show als Zonder Circus werd veel groter dan ooit opgevat.

6 Pas als je stopt bij de televisie, wil je opnieuw gaan schilderen, zei je ooit. Waarom?

Omdat ik tot mijn 24 altijd met garagistenhanden rondliep van de olieverf – je krijgt dat er heel moeilijk af. Smerige handen en tv-maken gaan niet samen. Je kunt ook geen cactussen kweken én viool spelen. En ik kan beide ook niet tegelijk aan, mentaal dan.

7Volgens Marcel Vanthilt is het verschil tussen jullie dat jij Bart Peeters spéélt voor de camera, terwijl hij Marcel Vanthilt is: ‘Ik hoef niet te faken.’

Ik denk dat hij gelijk heeft. Hij is altijd en overal een angry young man, ik leg mezelf al eens een parcours op waarin ik de presentator spéél. Wanneer ik bij mijn vrouw en kinderen thuis zit, ben ik veel rustiger dan de mens die je ziet op het scherm.

8 Waarom denk je dat je de presentator moét spelen?

Het verschil tussen spelen en zijn, maakt alles makkelijker. De vijanden die je maakt als je tronie op het scherm komt, kunnen nooit kwaad zijn op jou, maar enkel op je afsplitsing. Ik kan zelf overigens met een groter gemak terugkijken op pakweg de Jos Bosmans-show dan op Tsunami 1212.

9 Je beweerde eens dat je veel dankt aan het feit dat je tegen de stroom in zwom. Maar tegen je dochtertje zei je: ‘Ga op in de groep.’

Ik vind het fantastisch dat Freek De Jonge me belt om met hem samen te werken, of dat ik met geweldige muzikanten op een podium mag staan, maar soms lijkt het of ik daarmee het echte leven ontwijk. Ik wil dus vooral dat mijn dochtertje zich gelukkig voelt. Dat is ook voor mij het voornaamste – op repetities wordt ook eerst gedronken of een joint gerookt, in plaats van hufterig het eerste liedje in te zetten. Vertrek altijd vanuit zen.

10 Tot slot: jouw haar en dat van Koen Wauters werden onlangs geveild. Wie had het duurste kapsel?

Ik zou het niet weten. Het idee kwam ook niet van ons. Ik vond het trouwens een geruststellende gedachte dat onze haren bij elkaar waren geveegd. Stel je voor dat iemand aan de hand van één haar duizend kleine Wautersen en Peetersen zou kunnen maken! Ik troost me met de gedachte dat de wetenschap nog niet zo ver staat. Maar het blijft natuurlijk een gruwelijk idee dat mensen het haar van andere mensen zouden willen kopen. (lacht) l

Gunter Van Assche

‘IK BLIJF HET EEN GRUWELIJK IDEE VINDEN DAT MENSEN MIJN HAAR WILLEN KOPEN.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content