Vorige week trapte Ronny Mosuse zijn theatertournee ‘Man Met Een Boodschap’ af, en tussendoor drukt hij in ‘idool backstage’ de afvallers van ‘Idool 2004’ nog even dicht aan de boezem. (dinsdag – 22.00 Kanaaltwee) DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1 Je bent 33 geworden, de leeftijd waarop de Messias stierf. Schijnbaar werd het voor jou ook hoog tijd om de Boodschap uit te dragen.

Ik beweer in de show te weten waar het leven om draait en breng dat in evenveel duidelijke boodschappen als liedjes over. Het programma bestaat uit songs over de grote levensvragen en dito gevoelens: angst, boosheid, blijdschap en verdriet benader ik vanuit een simplistische optiek.

2 Je brengt de voorstelling voor de plaat verschijnt. Heb je watervrees?

Al zestien jaar lang werk ik volgens hetzelfde stramien: eerst de platenrelease, dan de tour. Terwijl het net veel beter is om omgekeerd te werken: door meer voorstellingen te spelen, groeien je songs. Ik vond in het verleden te vaak dat mijn liedjes live beter klonken dan op plaat. Aangezien ik nu op een eigen label zit, was het veel gemakkelijker om dat proces om te gooien.

3 Voor het eerst breng je Nederlandstalig werk. Hoe confronterend is dat voor je?

Heel erg zelfs, omdat iedere luisteraar direct begrijpt waarover je het hebt, méér dan dat het geval is bij een Engelstalig oeuvre. In het Engels bestaat er heel wat meer vaagheid over een song. De beelden die je bezingt in het Nederlands, zien de mensen ook direct.

4 Heb je daarom auteurs als Herman Brusselmans en Rick de Leeuw teksten laten schrijven?

Ik heb zelf ook wel wat geschreven, maar ik heb het werk vooral aan de echte groten overgelaten. Ik belde hen omdat ze allemaal een eigen stijl hebben, en omdat ze zich perfect kunnen inleven in de denkwereld van anderen, dus ook in die van mij. Ik gaf enkel de ideeën aan: ik ben dan weer beter om muzikaal een sfeer te creëren.

5 Je speelt bewust met een vrouwelijke blazerssectie. Vroeger speelde je ook al eens met een exclusief vrouwelijk strijkkwartet. Waarom die positieve discriminatie?

Ik vond het de laatste keer zo aangenaam om met vrouwen op te trekken dat ik nu expliciet op zoek ging naar een volledig vrouwelijke bezetting. Dat was trouwens geen makkie. De sfeer is helemaal anders bij vrouwen. De amicale sfeer van mannen onder elkaar ken ik intussen wel, dus was dit een openbaring: zoveel vrouwen om me heen hebben, geeft me rust.

6 In ‘Idool Backstage’ zou je vooral geïnteresseerd zijn in de tragiek van verliezen. Wat trekt je daarin zo aan?

Het is natuurlijk niet alleen de teleurstelling van het verliezen die me boeit in dat programma. Die spanningen intrigeren me ook: hoe een hechte groep met de finale in zicht elkaar willens nillens als grote concurrenten begint te zien. En bovendien leven de meesten in de wetenschap dat de kijker thuis op hen kan afknappen omwille van iets banaals als hun kapsel.

7 Kun je gemakkelijk zoveel affiniteit voelen met hen? Ik kan me niet voorstellen dat jij ooit aan zo’n wedstrijd zou hebben deelgenomen.

Ik ben geen fan van wedstrijden, dus zelf zou ik niet meedoen. Maar ik ben wel zeker dat mijn drijfveer van vroeger dezelfde is als die van de kandidaten: de zin om met muziek bezig te zijn.

8 Je wil alleen op tv komen als je iets met muziek mag doen en je kosten aan je huis hebt.

Ik overdreef misschien een beetje in die principekwestie (lacht). Tv is natuurlijk ook een probaat middel om mijn eigen muziek even naar voren te schuiven. Maar ik houd wel vast aan mijn eerste principe: het móét iets met muziek te maken hebben. De enige die daar met stijl van kan afwijken is Jan Leyers in Nachtwacht. Maar hij is een afgestudeerde filosoof, hè (lacht).

9Bart Peeters beweert dat hij enkel als acteur iemand anders kan zijn. Als zanger lukt hem dat niet.

Bij mij is dat minder zo, misschien omdat ik minder dan Bart een acteur ben. Als zanger kan ik veel mensen zijn, maar ik doe dat zelden omdat ik er zelf weinig aan heb. Ik zou mezelf missen op het podium als er veel emotie mee gepaard gaat, en als dat de mijne niet is. Als zanger ben ik in het algemeen mezelf, hoewel ik veel zangers zou kunnen uitbeelden.

10 Zoals Tom Waits of Randy Newman? Ik las dat je jezelf met hen vergeleek.

Nee! Ik zou mezelf niet eens mogen vergelijken met hen. Ik bedoelde dat ze zich ook niet op één stijl laten vastpinnen. En ik wil ook wel op eenzelfde manier beelden oproepen bij mensen. Waits kan de herfst verbeelden met zijn stem. Ik probeer dat ook. Iedereen mag na deze tour zelf oordelen of dat gelukt is. l

Gunter Van Assche

‘het gevoel VAN MANNEN ONDER elkaar KEN IK nu WEL. Deze tournee was dus een openbaring: zoveel vrouwen om me heen geeft me rust.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content