PROGRAMMA VAN 9 TOT 15 OKTOBER

IN ‘CHÂTEAU BRAVOURE’ helpt dina Tersago TIEN WEKEN LANG twaalf senioren een revue in elkaar steken. (vanaf MA 11/10 – 21.10 VTM). DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1’Château Bravoure’ zou geen ‘Idool’ voor senioren zijn. Daar heeft de eerste aflevering anders flink wat van weg.

De eerste aflevering kan die indruk wekken, omdat er audities worden gedaan en kandidaten afvallen. Uiteindelijk is het onze bedoeling dat de twaalf overblijvende mensen samenwerken aan een revue, zonder dat er één winnaar aan het einde van de koers overblijft. Er heerst dus heel wat minder competitiegeest.

2Heel wat van die senioren waren ooit komiek of zanger. Hoe vermeed je een triestig spektakel van artiesten op hun retour die zich in de schijnwerpers willen wurmen?

Er waren helemaal geen has-beens bij. We hebben bewust gekozen om enkel de beste selectie op het scherm te tonen: de laatste dertig kandidaten passeren de revue in de eerste aflevering. Ik had niet graag in Carry’s schoenen willen staan, toen hij moest beslissen wie blijven kon en wie niet.

3Heb je een drang om het voor de underdog op te nemen? Laten we wel wezen: boeren en bejaarden hebben niet het meest sexy imago.

(lacht) Ik ben een sociaal dier, en de verhalen van zulke mensen spreken mij heel erg aan. Boer Zkt. Vrouw was fantastisch, omdat ik die leefwereld niet zo best kende. Ook over bejaarden hebben veel mensen een vertekend beeld: ik voel me wel geroepen om te tonen dat er heel energieke, vitale mensen rondlopen, die jong van geest zijn.

4Om het stereotype van de mooie blondine de wereld uit te helpen, was je ooit ook gedreven om te bewijzen dat je evengoed twee zinnen na elkaar kunt uitspreken.

(lacht) Zodra je op het scherm komt, word je heel snel ingedeeld in een categorie. Maar ik ben nooit zo bewust bezig geweest met een imago, hoor: als ik steeds mezelf ben, kan ik mezelf uiteindelijk ook niets kwalijk nemen. Ik denk ook dat mijn enthousiasme en een zekere naturel primeren op mijn uiterlijk. Nu ja, ik denk toch dat het er weinig toe doet hoe ik eruitzie (lachje).

5Welk moment in de serie ontroerde je het meest?

Het moment waarop families onverwacht langskomen. Toen de senioren vooraan iets kwamen voordragen, was dat heel emotioneel en aangrijpend omdat het zo persoonlijk was. Op het einde kreeg ik het ook moeilijk: toen ik iedereen naar huis moest sturen, brak mijn hart zowat.

6Carry Goossens vergeleek hen met Buena Vista Social Club. Die Cubaanse muzikanten waren niet alleen levenslustig, hun libido werkte ook nog volop.

Ik ga natuurlijk nog niet vertellen wat er in de loop van de serie zal gebeuren, maar het zijn inderdaad allemaal heel vitale mensen (lacht). Die senioren zijn uiteraard evengoed bezig met zaken als liefde en seksualiteit.

7 Zitten er oudere heren tussen die zich het pleuris ergeren aan de moderne samenleving, zoals in ‘Grumpy Old Men’ van de BBC?

Nee, Château Bravoure is dan echt wel het tegenovergestelde: het is natuurlijk zo dat senioren niet onder één noemer te plaatsen zijn, maar we hebben bewust alle zeurkousen gemeden. We kozen voor de levenslust: ik herinner me een oudere dame die zei dat ze geen zin had om te breien, waarop ze drie pirouettes maakte (lacht).

8’Boer Zkt. Vrouw’ was een onverhoopt kijkcijfersucces. Gieren de zenuwen nu al door je keel?

Ik zou het leuk vinden als andere mensen dit programma even doodgraag zien als ik, maar een grote druk voel ik niet. Als ik mezelf te hoge verwachtingen opleg, kan het trouwens alleen maar ontgoochelen. Ik ben ook te trots op het resultaat.

9Alle landbouwerskoppeltjes waren vooraf gescreend om would-be BV’s uit de weg te gaan. Nadien zijn er toch heel wat in de societyrubriekjes beland. Stoorde je dat?

Ach welnee. Een paar koppels hebben redelijk veel interviews gegeven, maar nooit om een wrang verhaal te vertellen. De ondertoon was steeds positief, en niemand wilde ineens in de media gaan werken of zo. Ze vonden het gewoon heel tof om wat media-aandacht te krijgen: ‘Eindelijk: de boeren populair!’

10Om in de esprit van de senioren te eindigen: Tine Van den Brande vond het een fascinerend idee om een oude geest te transplanteren naar een jong lichaam.

Deze serie heeft mijn ogen geopend: als ik zie met hoeveel stijl die mensen ouder worden, lijkt het me helemaal geen beklemmende gedachte. Ik ben niet bang om een jong uiterlijk te verliezen. Als je jezelf graag ziet, en je kunt nog genoeg energie aanboren om dingen te verrichten die je graag doet, straal je sowieso. Daar kunnen kraaienpootjes of wat er ook begint te hangen, weinig aan veranderen. l

Gunter Van Assche

‘IK ben nooit bewust bezig geweest met mijn imago. Ik denk dat het er weinig toe doet hoe ik eruitzie.’