Jo Van Damme is quizmaster van ‘quizta’ en vanaf midden augustus neemt hij U mee naar ‘Camping Casablanca’. (‘Quizta’, tweemaal per dag – sporza, ‘camping casablanca’, Elke weekdag – 11.00 radio 1).

DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1Ben Crabbé en Rob Vanoudenhoven presenteerden al ‘Quizta’. Heb je iets opgestoken uit hun fouten en sterktes?

Dat ik niet moet proberen om mijn twee illustere voorgangers te imiteren of te evenaren. Zo moeilijk wordt dat niet, want mijn totaal gebrek aan sportkennis is stuitend. Ben Crabbé wist veel meer over voetbal dan zijn eigen panelleden, wat respect afdwong. De ongedwongen charme van Rob Vanoudenhoven kan ik ook beter niet krampachtig proberen na te bootsen.

2 ‘Quizta’ is onschuldiger dan ‘Per Seconde Wijzer’.

Dat was balanceren tussen overwinning en een klein drama. Niét tot de derde ronde doorstoten, is voor die harde quizzers een onherstelbare smet op hun blazoen. Eén fout van mij leidde tot een tragedie voor hen. Het voordeel van Quizta is dat niemand me kan lynchen als ik hun triomfkans verknoei.

3 Je uitspraak dat je ‘je tv niet aanzet voor het tornooi karabijnschieten’ ontlokte boze reacties.

Het schijnt dat België geweldige atleten heeft uitgestuurd in die sporttak. Ik deed ook een onhandige uitspraak over kleiduivenschieten… ach. Al bij al is het nog niet zo ernstig gesteld met mijn sportkennis: ik kende 90 procent van de panelleden al bij naam. Een enorme prestatie, vind ik zelf.

4 Je neemt binnenkort ‘Camping Casablanca’ van Johan Terryn over.

Ik heb me laten vertellen dat mijn opleiding live op de radio zal gebeuren, de vrijdag voor ik zelf begin. Ik veronderstel dat zoiets een primeur is: een cursus radio maken op de radio. Ik houd mijn hart al vast.

5 Je nieuwe toneelstuk speelt zich af in het Dr. Guislain-instituut. Datzelfde psychiatrisch museum inspireerde je tot ‘De Laatste Hongerkunstenaar’. Je eigen ‘Lof der Zotheid’?

‘De Vlaamse Reus’ is eigenlijk meer een politieke farce: Bob De Moor speelt Guy Verhofstadt die een fietsongeluk krijgt, zijn ruggengraat ingekort ziet en lijdt aan een ‘meervoudigpersonensyndroom’ dat in een psychiatrisch centrum wordt behandeld. Jij ziet misschien een constante in de waanzin, maar dat is allerminst het geval.

6 Het zou je aan zelfverzekerdheid ontbreken, zei je ooit.

Ik ben echt een eeuwige twijfelaar. Als niemand me aanzette tot schrijven of het plegen van onzin, zou ik nooit iets van me laten horen. De mening van mijn spitsbroeder Bob De Moor is erg van tel: als hij over een stuk twijfelt, bedánk ik hem om me voor verder onheil te behoeden. Ik mis elk zicht op eigen werk, en blijf dan ook alles doen met de instelling van een debutant. (Monkelend) Dat maakt het zo charmant.

7 Je favoriete literaire figuur is dan ook de jonge edelman Bertie Wooster, die steeds gered wordt door Jeeves, zijn veel intelligentere butler.

Ik identificeer me echt niet met Bertie Wooster. Ik koos voor dat boekenpersonage om tegenwicht te bieden aan de gebruikelijke antwoorden in zulke vragenlijstjes. De geïnterviewde ziet daar meestal een alibi in om uit te pakken met zijn eruditie, en kiest bij voorkeur een Oost-Europese dichter of een Israëlische schrijver.

8 In ‘De Porseleinen Pony’ werd stevig geknipt in Robbe De Herts scheldpartij. Heeft de Vlaamse televisie zulke gevoelige tenen?

Vraag is of Robbe toen wel zo grappig was, of gewoon aan het zeuren. Maar het schoentje knelt inderdaad aan twee kanten: tv-verantwoordelijken beweren vaak enige controverse te willen, maar uiteindelijk laten ze de kelk liever aan zich voorbijgaan. En de gemiddelde praatgast redeneert dat als hij vriendelijk is voor anderen, anderen aardig blijven voor hem.

9 ‘Je kunt maar beter zo hard zijn als het publiek aankan’, beweer je. Pas je je humor zelf aan?

Een van de mechanismen in een theaterzaal is dat lachers elkaar aanzetten. Je moet dus niet proberen extreem hard uit de hoek te komen, of zo politiek incorrect te zijn dat niemand hardop durft te lachen. Kamagurka mag dan beweren dat je in humor ook moet proberen om niémand aan het lachen te krijgen, maar dat soort humor laat ik dan graag over aan hem.

10 Je eigen sportieve interesses zijn anders ook vrij dubieus: boksen en gymnastiek. Net die twee sporten kregen in ‘Mein Kampf’ een volledig lovend hoofdstuk.

Nu wil je gewoon uit mijn mond horen dat ik stiekem een nazi ben. Het zat eraan te komen, dat iemand ooit met de bewijzen zou komen, dat ik een compleet abjecte figuur ben. (lacht) Ik vind damesgymnastiek heel esthetisch en Cubaanse boksers zijn een spektakel om naar te kijken. Méér moet je daar gewoon niet achter zoeken. l

Gunter Van Assche

‘IK MIS ELK ZICHT OP EIGEN WERK, EN BLIJF DAN OOK ALLES DOEN MET DE INSTELLING VAN EEN DEBUTANT.’