IN AANLOOP NAAR DE VERKIEZINGEN GAAT GOEDELE LIEKENS IN ‘KIES RECHT’ OPnieuw op zoek naar de drijfveren van politici. wij legden haar vooraf eens op de sofa. DOOR GUNTER VAN ASSCHE

1 Je zou politici beter kunnen inschatten sinds ‘Recht Van Antwoord’. Hoe bedoelde je dat?

Ik zou eerder stellen dat ik globaal een beter zicht heb gekregen op de politiek dan dat het geval was vóór Recht Van Antwoord. En dat komt wel van pas tijdens Kies Recht, vermoed ik. Ik was wel steeds in politiek ge- interesseerd, maar voor mij gaat het nooit zozeer om de werking van de politiek, dan wel om de drijfveren van politici.

2 Critici sneren wel eens dat ‘een oneliner bij Goedele of in ‘Bracke & Crabbé’ beter lijkt voor politici, dan een diep gefundeerde analyse’.

Het enige dat ons programma mogelijk kan worden aangewreven, is dat ik de klemtoon eerder zal leggen op de menselijke kant van de zaak. Maar in Kies Recht draait het niet om blind scoren met een slim gedebiteerde punchline. Het principe woord-wederwoord primeert. En wat diepe analyses betreft: politiek moet toch voor iederéén vatbaar blijven.

3 Je bent zelf goodwill-ambassadrice van de Verenigde Naties. Nooit de optie overwogen om tv gewoon naast je neer te leggen?

Die twee staan mijlenver van elkaar. En vergis je niet: de maatschappelijke relevantie van televisie heb ik altijd erg groot gevonden. Als VN-vertegenwoordiger heb je op wereldschaal allicht wel een grotere impact.

4 ‘Goedele’ vormde zowat de basis voor human interest-praatshows. Die waren vreemd genoeg vaak tammer dan wat jij bracht.

Het valt mij enkel op dat sinds Goedele zelfs een consumentenprogramma als Ombudsjan ineens veel human interest-onderwerpen aansnijdt. Eigenlijk is dat toch een goede zaak. Er is duidelijk een evolutie gebeurd op de Vlaamse televisie, die het mogelijk maakt om over gevoelige zaken of taboes te leren spreken.

5 Volgens jou benaderen we gevoelige zaken nog stééds als een taboe. Jij verdrong anders ook een krop in je keel, toen je met de ouders van de vermoorde meisjes sprak.

Die aflevering is ongetwijfeld een van de moeilijkste ooit geweest. Niet alleen door de emoties waar ik toen zélf doorging als moeder, maar ook door de twijfel. Zouden we de familie niet tekortdoen met de beelden (de gereconstrueerde documentaire Dutroux: de Verklaringen; gva)? Die getuigenissen en het beeld van Dutroux wekken dan ook erg hevige gevoelens op.

6 Je aarzelde om die aflevering te presenteren. Waarom zei je toch toe?

Ik wist dat de emotionele belasting zwaar zou zijn, maar daarom deed ik het net wél. Het gaf mezelf en de kijkers de mogelijkheid om tot een emotionele catharsis te komen. Vaak moet je je precies onderdompelen in dat vat van ellende om er gelouterd uit te kunnen komen. Vaak gaan we erg beschroomd om met gevoelens en hebben we de onredelijke neiging om emoties weg te cijferen.

7 ‘Omtrent Dutroux’ van je productiehuis Jok Foe volgde dan weer mensen die indirect iets met het proces te maken hadden. Dat leverde flink wat toogpraat op.

Ik was zelf niet verantwoordelijk voor dat programma, maar ik had er ook enige bedenkingen bij. Het blijft een goedgemaakt programma, maar het was wat jammer dat de ontzettend knappe stukken in elke aflevering in het gedrang kwamen door die toogpraat.

8 Je verscheen vijf jaar lang in ‘Playboy’ – met een column dan. Wilde je daarmee een lange neus trekken naar iedereen die jou op de andere pagina’s verwachtte?

Het was natuurlijk wel grappig dat ik iedere maand in dat boekje verscheen, zonder meer dan nodig was van mezelf te tonen. Ik moet eerlijkheidshalve wél vermelden dat ik om de zoveel maanden het voorstel kreeg om op die andere pagina’s te staan.

9 Eind jaren ’80 kreeg je een aanbieding om in Los Angeles te gaan wonen. Hoe zit het nu met die optie op een Hollywoodcarrière?

Ik zat vaak twee weken in L.A. Eén keer was ik er wat langer, en op dag 16 begon ik opeens te huilen. Ik verging toen al van de heimwee! ( lacht) Ik heb het eerste vliegtuig naar huis genomen. Ik had daar ook niets verloren: oppervlakkigheid en holle praatjes zijn nooit iets voor mij geweest.

10 Tom Lenaerts zegt dat hij moeilijk vrouwelijke BV’s vindt met een algemene kennis, gevoel voor humor én zelfrelativering.

l

Door Gunter Van Assche

‘OPPERVLAKKIGHEID EN HOLLE PRAATJES ZIJN NOOIT IETS VOOR MIJ GEWEEST.’