Guy de Pré vult als vanouds het gat in uw memorie met tien nieuwe afleveringen van ‘De Pré Historie’. Na de ‘ellendige’ jaren negentig, kan u uw gevoel voor nostalgie botvieren op de heruitzending van alle voorbije afleveringen. (vanaf zondag 28/9 – 19.45 TV 1)

1 Welke nieuwigheden kunnen we in ‘De Pré Historie’ van de jaren negentig verwachten?

De formule blijft dezelfde, maar de jaren negentig hebben ons een vloedgolf van beeldmateriaal gebracht. De videocamera werd gemeengoed waardoor er onmiddellijk beelden van de meest uiteenlopende gebeurtenissen vrijkwamen. In de jaren vijftig hadden we wel eens moeilijkheden om beelden te sprokkelen, maar voor de nieuwe reeks hebben we een luxeprobleem: er is te veel materiaal.

2 Hoe selecteert u dan in die zee van beelden?

Voor televisie is het belangrijk dat de beelden er goed uitzien. En omdat we een amusementsprogramma maken, moeten ze impact hebben. Historische relevantie is nog een vereiste, al kan een halfuurtje amusement moeilijk een gedetailleerd overzicht bieden van wat er zich in een volledig jaar heeft afgespeeld.

3 Bent u in de voorbereiding dingen tegengekomen waar u van omverviel?

Veel hoor. (lacht) Je komt voortdurend dingen tegen waarbij je denkt: God, is dat zo lang geleden? Wat me vooral bijblijft, is dat het een decennium van kommer en kwel was. En veel ellende is dus gefilmd door amateur-filmers. Ik weet niet of de wereld er effectief slechter op is geworden, maar die indruk krijg je wel als alle ellende geregistreerd werd.

4 De tv-reeks groeide uit het gelijknamige radioprogramma. Wat zijn de opmerkelijkste verschillen?

Op de radio is De Pré Historie een muziekprogramma dat opgeluisterd wordt met de actualiteit van toen. Logisch dat een radioprogramma de muziek centraal stelt. Fragmenten uit het woordarchief vullen de muziek aan. Op televisie wordt een heel jaar in een half uur gecondenseerd. Opnieuw, logisch dat het beeld daar centraal staat.

5 ‘De Pré Historie’ is eigenlijk ’50 jaar televisie’ avant-la-lettre.

(lacht) Het is inderdaad een van de eerste archiefprogramma’s voor een breed publiek. Bij het begin was het ook voor iedereen een opsteker dat het zo goed aansloeg, want de VRT zat met de komst van VTM een beetje in zak en as. Het kan verkeren. (lacht) Wij hadden natuurlijk het voordeel dat we over een beeldarchief beschikten, iets wat de concurrentie niet had.

6 Blijft u in al het jubileumgeweld op de VRT ergens voor thuis?

Ik kom wellicht niet bijster origineel uit de hoek, maar Kapitein Zeppos wil ik graag terugzien. Dat was vroeger een heel evenement. Ik herinner me dat ik bij een schoolkameraadje ging kijken, we hadden zelf geen televisie, waar jong en oud voor de buis zat. Ik geloof dat het feuilleton ook een onderdeel was in het programma van Nonkel Bob, die voor- of nadien, dat weet ik niet meer, zijn ding kwam doen.

7 Zijn er ook dingen die de VRT niet opnieuw uitzendt, die u nog eens wil terugzien?

Beelden uit de beginperiode. Onmogelijk natuurlijk, want alles werd rechtstreeks uitgezonden. Het is trouwens niet evident dat veel oude series nog bestaan. Jeugdfeuilletons werden bijvoorbeeld tijdens de zomer opgenomen, in de vrije tijd van acteurs en cineasten. Daarom werd alles op pellicule opgenomen. Gelukkig maar.

8 Kwam u dan niet in de problemen met de vroegste Pré Histories?

Ja hoor. Er waren weinig opnames. In de pioniersperiode plaatste men soms, bij uitzonderlijke gelegenheden, wel eens de camera voor een televisietoestel. Maar de beeldkwaliteit van zo een Schipper naast Mathilde is natuurlijk beroerd. En reporters kregen slechts twee bobijntjes van drie minuten om een hele voetbalmatch te verslaan. Niet verwonderlijk dat je in de archieven alleen maar doelpunten ziet. (lacht)

9 ‘De Pré Historie’ en uw radioprogramma ‘Goudzoeker’ verraden een liefde voor oldies. Vanwaar die fascinatie?

Geen speciale reden. Je mag ook niet vergeten dat ik in de jaren vóór Goudzoeker op Radio 2 een aantal andere muziekprogramma’s maakte, met andere, eigentijdse muziek. De Pré Historie ligt in het verlengde van een oldies-programma, maar er is zeker geen masterplan om de wereld met oldies te bombarderen. (lacht)

10 U had toch ooit de ambitie om een oldies-zender te beginnen?

Ik had, en heb, wel zin om zoiets uit de grond te stampen, maar er zijn geen concrete plannen. Ik ben er wel van overtuigd dat oldies jong en oud blijven aanspreken. Het is merkwaardig dat het in de ons omringende landen, in de hele westerse wereld eigenlijk, wel bestaat. Maar bij ons voorlopig niet dus.

door BRAM VAN MOORHEM

‘De jaren negentig was een decennium van kommer en kwel.’