Evan Dando was de jonge oppergod van The Lemonheads, maar viel ten prooi aan drank, drugs, vrouwen en druk. Maar hij is terug, met het soloalbum ‘Baby I’m Bored’.

1 Je twijfelt tussen rock en country, tussen uitbarsten en mijmeren. Een gespleten persoonlijkheid?

Ik ben altijd een gestoorde jongen geweest. Ik had verschrikkelijke nachtmerries, ik droomde voortdurend dat iemand mij achtervolgde, een engerd die me wilde vermoorden of in de gevangenis steken. Ik schrok telkens wakker, stormde in ondergoed de straat op en verstopte me achter een struik, tot ik doorhad dat het maar een droom was. Paranoia in de slaapfase. Ik heb er last van gehad tot mijn 23e.

2 Was je als kind al weg van country?

Ik ben een grote fan van Gram Parsons. Hij stierf dertig jaar geleden, maar ik heb hem pas eind jaren tachtig ontdekt. De twee soloplaten die hij maakte, zijn werk met The International Submarine Band, The Flying Burrito Brothers en The Byrds, is voor mij van het beste dat ooit is gemaakt. Zijn duetten met Emmylou Harris snijden mijn adem af.

3 Is het dankzij alt. country dat de oude coryfeeën zoals Johnny Cash, Hank Williams, Patsy Cline en Gram Parsons weer hip zijn?

Ik heb dat labelen van muziek nooit begrepen. Gram Parsons noemde zijn muziek niet country maar cosmic American music. En dat is het ook. Vraag aan wie dan ook uit die zogenaamde alt. country-lichting wat dat is, en ze honen je weg. Het betekent niets. Fuckin’ bullshit.

4 Blijft de erfenis van The Lemonheads je achtervolgen?

Ja, maar dat geeft niet. The Lemonheads was mijn groep en ik ben trots op wat ik ermee heb gerealiseerd. A really cool band. We waren vastbesloten om onszelf te vernietigen. Dat kan Jason Donovan niet zeggen.

5 Heb je geprobeerd om vooral niet als The Lemonheads te klinken? Het is tenslotte een soloplaat.

Eigenlijk zijn The Lemonheads altijd een sologroep geweest. Ik was de groep, aangevuld met aangespoelde vrienden of ingehuurde muzikanten. Voor mijn part is Baby I’m Bored de nieuwe plaat van The Lemonheads.

6 Je hebt gezongen met een hele reeks fantastische zangers en muzikanten. Craig Armstrong, Marianne Faithfull, Kirsty MacColl… Bij wie viel je mond het meest open?

Rick James. Ik heb met hem het nummer Rick James Style gezongen. Wij alleen, samen op akoestische gitaar. Het staat op de Engelse versie van The Best Of The Lemonheads. Rick James is pure magie.

7 Van welke groep of artiest heb je spijt dat je ze nooit live hebt gezien?

Nirvana. Ik heb hen wel zien repeteren, ten tijde van In Utero, 1993. Krist en Dave hadden een hekel aan repeteren. Voor de afwisseling vroegen ze me langs te komen. Het werd een geweldige nacht, we rookten hasj en dronken rode wijn, maar bleven van de harddrugs af. Na de repetitie zijn we nog naar het appartement van Krist gereden. Iedereen kende toen Nirvana. Straf dat ik ze nooit heb zien optreden. Ik werkte zelf veel te hard, denk ik.

8 Van welke kwakkel die over jou de ronde gedaan heeft, wilde je dat het echt gebeurd was?

Ik ben heel blij dat ik met mijn vrouw getrouwd ben, laat dat duidelijk zijn. Maar tien jaar geleden nam Kylie Minogue me mee voor een avondje stappen. Heel leuk, van hier naar ginder, arm in arm, knuffelen en flirten, je kent dat. In een bekend Australisch tijdschrift stond nadien in grote letters: Wedding bells for Kylie. Met een groot verhaal erbij. Stel je voor man, ik en Kylie! Het zou wat geweest zijn. Maar ik vrees wel dat we al lang gescheiden zouden zijn.

9 Je was vlakbij het WTC op 11 september 2001.

Op spuwafstand. Na het eerste vliegtuig ben ik op mijn dak geklommen. Ik heb het tweede vliegtuig zien aankomen. Ik dacht dat het een toestel van de brandweer was dat hulp kwam verlenen. De eeuwige optimist in mij. Ik zal het lawaai nooit vergeten toen het zich in de tweede toren boorde. Oorverdovend. Overweldigend. Ik zeg het niet graag, maar het was orgastisch. Ik was gedurende zes uren in een maffe euforie. Mijn lichaam reageerde heel vreemd.

10 Houd je er een dubbel gevoel aan over?

Ik vind het weerzinwekkend, maar die mensen hebben dat niet zomaar gedaan, hé. De VS terroriseren al zoveel jaren lang zoveel andere landen, onder het mom de vrede te dienen. Hun belangen, ja. Daar mogen ze wel eens op attent worden gemaakt. In die zin vind ik die terreuractie legitiem. De VS willen de wereldheerschappij, dan moeten ze er maar tegen kunnen dat sommigen zich daartegen verzetten. De oorlog tegen Irak wordt de moeder van alle oorlogen. En weer leuke tv. Lekker languit CNN kijken, met een kopje thee en een koekje.

door Eddy Hendrix

‘IK BEN ALTIJD EEN GESTOORDE JONGEN GEWEEST.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content