In Pola borduurt Marcel Ruijters verder op zijn bekroonde strip Het 9e eiland. Het eilandmeisje Pola, dochter van het paar dat in dat laatste boek de hoofdrol kreeg, vaart naar naburige kusten op zoek naar de liefde. Het is maar het startpunt vanwaaruit Ruijters’ kronkelige fantasie zich in al haar glorie kan etaleren. In de expressieve zwart-witpagina’s is er al gauw sprake van een landkaart die alles opslokt wat haar aanraakt, een man die niet ouder lijkt te worden (maar wel gedeeltelijk in een zeemonster verandert), een steenrijke man die losse ledematen verzamelt en een land waar het elk jaar opnieuw 1913 is. Terwijl Het 9e eiland hier en daar bleef steken in weinig overtuigende grapjes over het stripmedium zelf, heeft Ruijters die laag in het vervolg gelukkig laten varen. Daardoor wordt Pola vooral een eigenzinnige mix van avonturenclichés en horrorklassiekers. De manier waarop Ruijters die aan elkaar hangt, bezorgt de bekende verhaalelementen toch weer een nieuwe glans. Ruijters maakt strips zoals niemand anders.