TERUGKEER VAN DE ELFJES. TERUGKEER VAN DE ELFJES. DE MUZEN VAN DE GRUNGE ZIJN TERUG, EN MET DE NIEUWE VERZAMELAAR ZIT ONZE MOND NU AL VOL WATER.

‘WAVE OF MUTILATION û BEST OF’(4AD/V2) IN CONCERT: 4/7 ROCK WERCHTER.

Pixies ****

‘Als ik blut ben of als een familielid een niertransplantatie nodig heeft.’ Zo luidde drie jaar geleden nog het antwoord van Charles Thompson alias Black Francis op de vraag wanneer een reünie van de Pixies mogelijk zou zijn. Het water bleek veel te diep tussen controlefreak Thompson en losbol Kim Deal. Toen promotoren hem bléven aan de mouw trekken en met cheques zwaaiden, werd de verleiding om weer bij elkaar te komen evenwel héél groot. In zijn eerste leven kende de groep weinig commercieel succes. Pas na de grunge-omwenteling zou alternatieve rock een marktwaarde krijgen. De ironie wil dat het net de Pixies waren die deze revolutie de voorzet gaven. Ze gingen de geschiedenis in als de groep waaraan Nirvana zich spiegelde.

De fan die uit is op onuitgegeven werk van de Pixies blijft met de kersverse anthologie Wave Of Mutilation op zijn honger. De extra’s – de Neil Young-cover Winterlong en live-favoriet Into The White – waren al eerder op Complete ‘B’ Sides te vinden. In vergelijking met de vorige reguliere compilatie Death To The Pixies viel Cecilia Ann af, een instrumental van amper twee minuten, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de toevoeging van de niet onaardige Vamos en Allison en de fantastische Broken Face, Hey en Alec Eiffel. Deze Best Of is niet enkel vollediger, hij rangschikt de songs ook min of meer chronologisch, wat een idee geeft van de evolutie die de Pixies ondergingen. Na het mini-album Come On Pilgrim en het furieuze Surfer Rosa, beide ruwe diamanten, volgde het absolute meesterwerk Doolittle. Op klassiekers als Monkey Gone To Heaven, Debaser, Gouge Away, Wave Of Mutilation en Here Comes Your Man zijn melodie en gekartelde noise perfect gedoseerd. Een evenwichtsoefening die niemand heeft kunnen evenaren. Ook zijzelf niet, want nadien ging het eigenlijk enkel bergaf en verzuurden de relaties binnen de band.

Met alle killersongs achter elkaar, blaast de weirdness op een strakke beat van Wave Of Mutilation je van je sokken. Het is een feest, met zonnige surf en puntige punk als warme hapjes. Natuurlijk dient deze verzamelaar vooral om, met het oog op de zomerconcerten, de appetijt op gang te brengen. Maar jongeren die de Pixies nog niet zouden hebben ontdekt, vinden hier de ideale introductie. Niet te missen is de dvd Pixies met clips, een concertregistratie, een On The Roadfilm gedraaid in 1989 en de Gouge-documentaire, waarin Bowie – die hun muziek ‘de meest dwingende van de ganse jaren ’80’ noemt en onlangs nog Cactus coverde -, Bono, Thom Yorke en PJ Harvey hun liefde betuigen. Peter Van Dyck

Peter Van Dyck