(Xbox / PC)

Het is dus tóch mogelijk om een goede game op basis van een langspeelfilm te maken. Totnogtoe hadden we niets dan slechte ervaringen met Hollywoodtitels in de spelconsole, maar Pirates Of The Caribbean ontlokt bij ons een enthousiast ‘Hi-ho Silver’. Misschien wel omdat de Russische ontwikkelingsstudio Akella niet krampachtig probeert om de film na te bootsen, maar resoluut zijn eigen koers vaart. Afgezien van de titel op de doos en de schepen op het scherm, herinnert niets in deze game aan de gelijknamige kaskraker van Disney. Pirates Of The Caribbean herinnert wél aan het vorige werkstuk van Akella, het met zeegevaar volgestouwde Sea Dogs. Meer nog, we herkennen er bijna een sequel in. Je begint aan het avontuur als Nathaniel Hawk, kapitein van een bescheiden schip en vol ambitie om hogerop te geraken. Ambities koesteren, is in de zeventiende eeuw echter geen ongevaarlijke bezigheid in de Caraïben, die geregeerd worden door Engelse, Spaanse, Portugese, Franse en Nederlandse kolonisten die niet zomaar bereid zijn om hun macht en hun waardevolle grondstoffen te delen. Bovendien wordt de buurt voortdurend onveilig gemaakt door piraten.

Al snel ontdek je dat je een keuze moet maken: goed gedrag levert je de gratie op van de Europese heersers, maar impliceert wel dat je hard moet werken voor je geld; als piraat vergaar je sneller rijkdom en win je waardevolle bondgenoten, maar je krijgt wel een machtig leger op je dak. Het mooie aan Pirates Of The Caribbean is dat je je ‘carrière’ op verschillende manieren kan opbouwen: door het zwaard en pistool te hanteren, door een veerdienst op te zetten voor rijke handelaars, door producten als kaneel en chocolade te importeren en exporteren… De verschillende simultane vormen van gameplay leiden wel eens tot verwarring, maar liever te veel dan te weinig bezigheden. Als het je even te druk wordt, kun je trouwens aanmeren om een glas bier te gaan drinken in de plaatselijke kroeg. Ook al ga je in de eerste plaats aan land om handel te drijven, de boog moet niet altijd gespannen zijn. Eén nadeel: tijdens de rustige momenten krijg je oog voor de zwakten van de game, zoals de onstabiele camerabewegingen, de matige tekeningen van de personages en de lange laadtijden tussen de levels. Ondanks dat alles speel je uren aan een stuk zonder Johnny Depp te missen. De ‘ondode’ piraten uit de film spelen hier trouwens slechts een bijrol. Het is ver gekomen als filmmakers meer special effects nodig hebben dan spelontwikkelaars.

DOOR BART VANDORMAEL

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content